Νεότερα δεδομένα για την παχυσαρκία και τον ρόλο της διατροφής

Φέτος, για πρώτη φορά, τα συνέδρια της European Association for the Study of Obesity (ECO2016 – EASO) και της International Federation for the surgery of obesity and metabolic disorders – European Chapter (2016 IFSO-EC Annual Congress) συγχωνεύτηκαν για να δημιουργήσουν την εναρκτήρια European Obesity Summit. Ο σκοπός ήταν να φέρει σε επαφή όλους τους ειδικούς από κάθε ερευνητικό τομέα της παχυσαρκίας, της πρόληψης και της διαχείρισής της, μέσω παράλληλων προγραμμάτων και των κοινών ομιλιών γεγονός που έδωσε στους συνέδρους την ευκαιρία να αυξήσουν τις γνώσεις τους αλλά και να δικτυωθούν και να γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, ανεξάρτητα του ερευνητικού τους υπόβαθρου στον ευρύτερο τομέα της παχυσαρκίας.
Μερικά θέματα του συνεδρίου που είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ήταν τα νέα δεδομένα στο μεταβολικό έλεγχο, τη παιδική παχυσαρκία και τη ρύθμιση της όρεξης. Όσον αφορά την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, οι συνεδριάσεις για τις διατροφικές παρεμβάσεις, με αλλαγή στη συμπεριφορά και τον τρόπο ζωής και η διεπιστημονική θεραπευτική προσέγγιση, καθώς και οι συνεδρίες για τη Διατροφική Πολιτική στη Δημόσια Υγεία, την πρόληψη και την προαγωγή της υγείας παρουσίασαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Ο έλεγχος της πρόσληψης τροφής και της όρεξης αποτελεί πρόκληση ενός παχύσαρκου ασθενούς και του διαιτολόγου του. Η ομιλία “Re-thinking Appetite Regulation» του Blundell, J. Ε από το Ηνωμένο Βασίλειο ανέλυσε γιατί η συμμόρφωση στη διατροφική οδηγία είναι πολύ χαμηλή σε ορισμένους ασθενείς. Ενώ ο λιπώδης ιστός είναι ένας βιολογικός αναστολέας για την πρόσληψη ενέργειας, η επίδραση εξασθενεί όταν ο λιπώδης ιστός αυξάνεται. Μια ερμηνεία των ευρημάτων τους είναι ότι οι ενεργειακές ανάγκες του σώματος συμβάλουν στην υποκείμενη ώθηση πίσω από την πρόσληψη τροφής, και δείχνει ότι το μοντέλο για τον έλεγχο της πρόσληψης τροφής θα πρέπει να αναθεωρηθεί.
Μια ερευνητική ομάδα από την Ολλανδία εξέτασε μια νέα πτυχή στο μεταβολικό έλεγχο. Η έρευνά τους έδειξε ότι μια κατάσταση με σχετική ανεπάρκεια λεπτίνης κατά τη διάρκεια της δίαιτας μειώνει τη σηματοδότηση της λεπτίνης στο DMH (Dorsomedial Hypothalamic nucleus- μεσοραχιαίο υποθαλάμιο πυρήνα) με αποτέλεσμα τη μείωση της θερμογένεσης και παρέχοντας μια μηχανιστική εξήγηση για τη διατήρηση της παχυσαρκίας παρά τη μείωση της θερμιδικής πρόσληψης κατά τη διάρκεια της διαιτητικής οδηγίας. Φυσικά, χρειάζεται κάτι περισσότερο από τη μείωση της πρόσληψης θερμίδων για την αντιμετώπιση ενός παχύσαρκου ασθενούς.
Σε ατομικό επίπεδο, η πολύ χαμηλή σε θερμίδες κετογονική δίαιτα φαίνεται να είναι πιο αποτελεσματική από ό, τι μια τυπική χαμηλή σε θερμίδες δίαιτα. Ο κ. Crujeiras, Α από το τμήμα της μοριακής και κυτταρικής ενδοκρινολογίας, IDIS-CHUS και CIBER fisiopathologia de nutricion y obesidad, Santiago de compostella, Spain δήλωσε ότι αυτή η ευεργετική επίδραση αντικατοπτρίζεται με μια σημαντική μείωση της σπλαχνικής λιπώδους μάζας, την κύρια αποθήκη λιπώδη ιστό που συσχετίζεται με τις μεταβολικές ασθένειες που σχετίζονται με την παχυσαρκία. Παρόλα αυτά, η εξατομικευμένη προσέγγιση είναι το κλειδί για την επιτυχία.
Ο Benedict, C. Uppsala University, Sweden τόνισε τη σημασία του ύπνου στη θεραπεία της παχυσαρκίας σε ατομικό επίπεδο. Επιδημιολογικές μελέτες έχουν συνδέσει το χρόνιο σύντομο σε διάρκεια ύπνο (δηλαδή λιγότερο από 7 ώρες ανά νύχτα) με την αύξηση του σωματικού βάρους και την παχυσαρκία στους ενήλικες.
Πιθανοί μηχανισμοί μέσω των οποίων ο σύντομος σε διάρκεια ύπνος, ωθεί το ενεργειακό ισοζύγιο προς την αύξηση του σωματικού βάρους περιλαμβάνοντας:
1. υψηλότερα επίπεδα στο αίμα των μεταβολιτών προώθησης της όρεξης (π.χ. γκρελίνη, ενδοκανναβοειδή),
2. βελτιωμένη απόκριση του στερημένου σε ύπνου εγκεφάλου για τα ηδονικά ερεθίσματα των τροφών,
3. αυξημένη πρόσληψη τροφής τόσο σε συνθήκες ασιτίας αλλά και κορεσμού και
4. μειωμένη δαπάνη ενέργειας το πρωί.
Θα μπορούσε το μέγεθος της μερίδας να είναι η λύση για την επιδημία της παχυσαρκίας; Μια ερευνητική ομάδα από το UK University College in London and the University of Oxford υποστηρίζει ότι το μέγεθος τους γεύματος, και όχι η συχνότητα κατανάλωσης γεύματος, ίσως αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη της παιδικής παχυσαρκίας στην πρώιμη παιδική ηλικία. Ο κ. Masset, G. από το public health nutrition, Nestlé research center, Nestle SA, Lausanne παρουσίασε μια μελέτη περίπτωσης, βασιζόμενος σε μια μόνο κατηγορία τροφίμων επισήμανε ότι ο έλεγχος του μεγέθους της μερίδας ακόμη και σε μια μόνο πηγή τροφίμων, μπορεί να συνδεθεί με μια ισχυρή μείωση της ενεργειακής πρόσληψης.
Θα μπορούσε η ζάχαρη να είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος που ψάχνουμε, ή θα πρέπει να αναζητούμε θερμιδικά ελλείμματα;
Ο κ. Hurley, K.L από το institute of applied health research, Burmingham UK, δήλωσε ότι τα παιδιά από το Ηνωμένο Βασίλειο υπερβαίνουν τη συνιστώμενη κατευθυντήρια οδηγία για τη ζάχαρη, δηλαδή να αποτελεί το 5% του συνολικού ενεργειακού ισοζυγίου. Ένα αξιοσημείωτο γεγονός είναι ότι ακόμα το 40% των εξωγενών σακχάρων-εκτός του γάλακτος (NMES), που καταναλώνονται από τα παιδιά αυτά στο Ηνωμένο Βασίλειο προέρχονται από ποτά που περιέχουν ζάχαρη. Μόνο το 15% προέρχεται από χυμό φρούτων και smoothies και το 8% από κέικ, τσουρέκια και πουτίγκες. Μήπως ο ένοχος δεν είναι η ίδια η ζάχαρη, αλλά ο τρόπος με τον οποίο προσλαμβάνεται;
Αξιόλογη αναφορά έγινε επίσης στη σχέση μεταξύ της φρουκτόζης και της παχυσαρκίας. Η φρουκτόζη υποστηρίζεται ότι είναι επωφελής, διότι μπορεί να βοηθήσει το γλυκαιμικό έλεγχο, αλλά επίσης έχει επισημανθεί ότι είναι πιο επιβλαβής από άλλα σάκχαρα σε σχέση με την ανάπτυξη της παχυσαρκίας. Μια ανάλυση της βιβλιογραφίας για το θέμα αυτό από τον κ Arslan, S. of the Turkish University in Ankara είχε ως αποτέλεσμα τη επισήμανση ότι η με μέτρο κατανάλωση φρουκτόζης από φυσικές πηγές μπορεί να μην αυξάνει την παχυσαρκία, όμως η υψηλή πρόσληψη φρουκτόζης μπορεί να προκαλέσει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία.
Αν καταναλώνετε φρούτα και λαχανικά κάθε μέρα, θα κρατήσετε μακριά την παχυσαρκία.
Ο κ. Rosario, R.V. από το University of Minho in Braga, Portugal ζήτησε από τα προγράμματα που στοχεύουν στον περιορισμό της υπέρτασης του αίματος να περιλαμβάνουν και οδηγίες για υγιεινές διατροφικές συνήθειες, όπως η κατανάλωση φρέσκων φρούτων. Επειδή έχουν σημαντική επιρροή στη δημόσια υγεία, ο κ. Roccaldo, R. από το Council for Agricultural Research and Economics – Research Center for Food and Nutrition παρατήρησε μια σημαντική αύξηση στο ποσοστό των παιδιών που κατανάλωναν καθημερινά ένα φρούτο ή ένα χυμό φρούτων και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα προγράμματα παρέμβασης που πραγματοποιούνται στο σχολείο φαίνεται να είναι αποτελεσματικά για τη βελτίωση της ποιότητας διατροφής των παιδιών.
Οι διατροφικές συνήθειες συνδέονται με τις μεταβολές της συσσώρευσης σπλαχνικού λίπους σύμφωνα με τη μελέτη της Bahadoran, Z.1 από το Nutrition and Endocrine Research Center, Iran. Τα ευρήματα της μελέτης επιβεβαίωσαν την προστατευτική δράση μιας χορτοφαγικής, και χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, διατροφικής οδηγίας, σε σχέση με τη συσσώρευση σπλαχνικού λίπους και της υπερινσουλιναιμίας, που θεωρούνται ως κύριοι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη διαβήτη και καρδιαγγειακής νόσου.
Μήπως θα πρέπει απλά να σταματήσουμε να τρώμε;
Το research department του imperial Collage London Diabetes Center in Abu Dhabi, United Arab Emirates μελέτησε τη νηστεία κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού και δεν βρήκε καμία συνολική αλλαγή στο μεταβολικό ρυθμό ηρεμίας. Ενώ οι διαιτολόγοι συνεχίζουν να υπογραμμίζουν τη σημασία τουλάχιστον 3 γευμάτων την ημέρα, και μερικοί πιο συντηρητικοί ακόμα εκτός των 3 γευμάτων προτείνουν την προσθήκη και 2 σνακ για να κρατηθεί «ο κινητήρας μας σε λειτουργία», η μελέτη αυτή δείχνει το αντίθετο.
Ο κ. Weker, H. από το Institute of Mother and Child, Nutrition Department, Warsaw, Poland πρότεινε να εξαλειφθούν τα σνακ ως μέρος μιας παρέμβασης που γίνεται σε οικογένειες, για την προώθηση υγιεινών τρόπων ζωής σε παχύσαρκα παιδιά προεφηβικής ηλικίας. Στην αναζήτηση για την επιτυχία των στρατηγικών διαχείρισης βάρους, ο κ. Clayton, D.J. από το School of Sport, Exercise and Health Sciences, Loughborough University, Loughborough, UK ανακάλυψε ότι ο διακοπτόμενος αυστηρός περιορισμός της ενέργειας μπορεί να επιτύχει 6% απώλεια βάρους σε 6 μήνες και να βελτιώσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη νηστείας.
Μήπως είναι όλα στο μυαλό μας;
Σε μια μελέτη διασταύρωσης από τον κ. Duarte,D. από το Cognitive and Behavioural Center for Research and Intervention of the University of Combra, Portugal φάνηκε ότι ο ΔΜΣ (δείκτης μάζας σώματος) σχετίζεται με αρνητικά συναισθήματα και αυτο-αξιολογήσεις (ντροπή για την εικόνα σώματος και αυτοκριτική), οι οποίες με τη σειρά τους συνδέονται με την απώλεια του ελέγχου της διατροφής. Ο κ. Duarte πιστεύει ότι τα ευρήματα αυτά δείχνουν τον τρόπο που οι παράγοντες της ρύθμισης των συναισθημάτων μπορούν να διαταράξουν την αυτορρύθμιση των συμπεριφορών διαχείρισης βάρους. Τα αποτελέσματα αυτά υποστηρίζουν την ιδέα ότι οι στοχευμένες προσεγγίσεις που δεν στιγματίζουν για τη διαχείριση του βάρους και βοηθούν συγκεκριμένα τη μείωση της αυτοκριτικής και της ενοχής του φαγητού μπορεί να περιορίσουν την απώλεια του ορίου ελέγχου του φαγητού (συμπτωματολογία κραιπάλης φαγητού) στους συμμετέχοντες των προγραμμάτων διαχείρισης βάρους. Ο κ. Gruszka, W. από το Medical University of Silesia, από την άλλη πλευρά, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η σπλαχνική παχυσαρκία επηρεάζεται από την εμφάνιση καταθλιπτικών συμπτωμάτων στις γυναίκες. Ο κ. Cakir, Υ. μελέτησε τη σχέση μεταξύ εργασιακού άγχους και της διατροφής και κατέληξε ότι είναι σημαντικό να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση για το θέμα αυτό, να κατευθύνουν τα άτομα να κάνουν υγιεινές επιλογές και να υποστηρίξουν τη διαχείριση του άγχους. Δεν πρέπει λησμονείται ότι το εργασιακό άγχος μπορεί να ευθύνεται για κακές διατροφικές συνήθειες και ασθένειες όπως η παχυσαρκία και τα καρδιαγγειακά νοσήματα.
Ανακεφαλαιώνοντας, ένα γενικό συμπέρασμα θα μπορούσε να είναι ότι δεν υπάρχει «τέλεια» λύση για την παχυσαρκία, αν φυσικά υπήρξε ποτέ. Είναι αξιοσημείωτο να αναφερθεί ότι ακόμη και οι πληροφορίες που δίνονται συχνά ως απόλυτα ορθές θα πρέπει να τίθενται υπό αμφισβήτηση. Γι ‘αυτό, οι επαγγελματίες της υγείας, πρέπει να κρατούν τα μάτια τους ανοιχτά. Η μεγαλύτερη παγίδα στη θεραπεία της παχυσαρκίας είναι να υπάρχουν παρωπίδες, να υπάρχει στενόμυαλη προσέγγιση και προσκόλληση μόνο στις συνήθεις και γνωστές μορφές θεραπείας.

Οι καινούργιες αμερικανικές διατροφικές οδηγίες 2015 – 2020 για καλύτερη υγεία

Τον Ιανουαρίο του 2016, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (USDA) ενημέρωσε το κοινό για τις νέες διατροφικές κατευθυντήριες γραμμές. Οι διατροφικές οδηγίες στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαν να ανανεωθούν από το 2010, ενώ η πρώτη τους εκδοχή εμφανίστηκε το 1980.

Έπειτα από την προσθήκη και αξιολόγηση όλων των νεότερων επιστημονικών δεδομένων έφτασε ο καιρός αυτές οι οδηγίες να ανανεωθούν. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, άλλωστε, οι διατροφικές κατευθηντήριες γραμμές ανανεώνονται, βάσει νόμου και προγραμματισμού, κάθε πέντε χρόνια και αφορούν τα άτομα ηλικίας μεγαλύτερης των δύο ετών. Στα άτομα αυτά συμπεριλαμβάνονται και όσοι διατρέχουν κίνδυνο εμφάνισης κάποιας χρόνιας εκφυλιστικής ασθένειας.

Συνοπτικά, τα σημαντικότερα μηνύματα των νέων οδηγιών είναι τα εξής:

• Τα σιτηρά οφείλουν να αποτελούν κομμάτι του καθημερινού διαιτολογίου, και μάλιστα η προσπάθεια πρέπει να στοχεύει ώστε τα μισά από αυτά να είναι ολικής άλεσης.
•  Έμφαση στην κατανάλωση ποικιλίας λαχανικών, με ποικιλία χρωμάτων όπως το σκούρο πράσινο, το κόκκινο, το κίτρινο και το πορτοκαλί.
• Προτίμηση στα αληθινά φρούτα.
• Κατανάλωση ποικιλίας πηγών πρωτεΐνης η οποία δεν βρίσκεται μόνο στο κόκκινο κρέας και στα πουλερικά, αλλά και στο ψάρι, τα αυγά, τα όσπρια, τη σόγια, τους σπόρους και τους ξηρούς καρπούς.
• Αντικατάσταση στα πλήρη γαλακτοκομικά με την ημίπαχη ή άπαχη εκδοχή τους.
• Τα έλαια, όπως το ελαιόλαδο, αποτελούν πηγή ωφέλιμων λιπαρών τα οποία όμως εξασφαλίζονται και από τρόφιμα όπως τα λιπαρά ψάρια και οι ξηροί καρποί.
• Η κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών θα πρέπει να περιορίζεται σε λιγότερο από 10% των συνολικών καταναλισκόμενων θερμίδων ημερησίως, ενώ το ίδιο ισχύει και για τα προστιθέμενα σάκχαρα.
• Περιορισμός του αλατιού στη διατροφή, με την κατανάλωση να ορίζεται σε μόλις 2.300 mgr νατρίου την ημέρα.

Η κριτική ανάλυση των οδηγιών βοηθά σίγουρα στην καλύτερη κατανόησή τους. Οι οδηγίες πλέον εστιάζουν την προσοχή των ειδικών και του κοινού στο συνολικό διατροφικό πρότυπο και την επίδραση που αυτό έχει στην υγεία παρά σε μεμονωμένα τρόφιμα ή θρεπτικά συστατικά όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Ο αναφερόμενος στόχος των οδηγιών είναι η διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους, αν και οι επιδράσεις της διατροφής στην υγεία είναι πολύ πιο σύνθετες μέσω της πολυδιάστατης δράσης των μακρο- και μικροθρεπτικών συστατικών σε όλες τις λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος. Θα ήταν συνετό το σωματικό βάρος να μην αποτελεί τον μοναδικό στόχο των οδηγιών. Οι οδηγίες επίσης δέχτηκαν έντονη κριτική για την ιδιαίτερα «ευρεία και αόριστη γλωσσική αναφορά» τους σε τρόφιμα που έχουν «αυξημένη θρεπτική πυκνότητα» παρά στη δημιουργία πολύ πιο συγκεκριμένων συστάσεων.

Το συνιστώμενο ποσοστό των προστιθέμενων σακχάρων δεν θα πρέπει να ξεπερνά το επίπεδο του 10% των ημερήσιων καταλισκόμενων θερμίδων. Σε μια συμβατική δίαιτα 2000 θερμίδων δηλαδή, οι 200 θερμίδες (12 κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη ή περίπου 1 κουτάκι σακχαρούχου αναψυκτικού) δυνητικά θα μπορούσαν να προέρχονται από τη ζάχαρη. Οι 12 κουταλιές ζάχαρης μπορεί να φαίνονται ως μια υπερβολικά «χαλαρή» σύσταση αλλά θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και το γεγονός πως πολλοί Αμερικανοί καταναλώνουν μέχρι και 22 κουταλάκια του γλυκού ζάχαρης ημερησίως. Η σύσταση που αφορά τα σιτηρά ολικής άλεσης (τα μισά από τα σιτηρά να είναι ολικής άλεσης) έρχεται δυνητικά σε ασυμφωνία με τα υπάρχοντα ερευνητικά δεδομένα που υποδεικνύουν όλα τα σιτηρά της καθημερινής μας διατροφής να είναι μη επεξεργασμένα. Επιπρόσθετα, η «χαλαρή» σύσταση για τα σιτηρά σε συνδυασμό με τη σύσταση για τη ζάχαρη πιθανότατα θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγάλες διακυμάνσεις τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα.

Συνεχίζοντας, οι οδηγίες εστιάζουν στις διατροφικές πηγές του καλίου, του ασβεστίου και τις βιταμίνης D, ενώ καλό θα ήταν να γίνεται επιπρόσθετη αναφορά στο ρόλο και τις διατροφικές πηγές των υπολοίπων βιταμινών και μετάλλων. Αναφορά γίνεται από τις οδηγίες και στην κατανάλωση αλατιού. Η μέση ημερήσια πρόσληψη νατρίου των Αμερικανών ανέρχεται σε 3,440 mgr (περίπου 1,5 κγ μαγειρικού αλατιού ημερησίως) τη στιγμή που η σύσταση αφορά επίπεδα των 2300 mgr νατρίου (1 κγ μαγειρικό αλάτι ημερησίως).

Αν αυτές οι ποσότητες νατρίου αναχθούν σε γραμμάρια μαγειρικού αλατιού τότε η σύσταση γίνεται 5,75 γραμμάρια μαγειρικού αλατιού ημερησίως και η μέση ημερήσια κατανάλωση στις ΗΠΑ αγγίζει τα 8,6 γραμμάρια μαγειρικού αλατιού ημερησίως. Στα περισσότερα Ευρωπαϊκά κράτη η μέση κατανάλωση αλατιού κυμαίνεται στα 8 – 11 γραμμάρια ημερησίως (1,5 κ.γ. – 2 κ.γ. μαγειρικού αλατιού). Σε σχέση με τις πηγές προέλευσης της κατανάλωσης αλατιού, έρευνες σε ευρωπαϊκά κράτη έχουν δείξει ότι το 70-75% του προσλαμβανόμενου νατρίου προέρχεται από επεξεργασμένες τροφές και από τα γεύματα εκτός σπιτιού (ενώ ένα 10-15% από φυσικές μη επεξεργασμένες τροφές και ένα 10-15% από την προσθήκη αλατιού κατά τη διάρκεια μαγειρέματος και στο τραπέζι.

Ένα πρόσθετο νέο στοιχείο των οδηγιών αποτελεί η απουσία σύστασης για τη διαιτητική χοληστερόλη. Τα τελευταία 50 χρόνια η σύσταση αφορούσε ημερήσια κατανάλωση διαιτητικής χοληστερόλης όχι μεγαλύτερης των 300 χιλιοστογραμμαρίων (mgr). Στις τελευταίες οδηγίες η σύσταση αυτή δεν υπάρχει πλέον καθότι τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι δεν υφίσταται κάποια σχέση ανάμεσα στην κατανάλωση διατροφικής χοληστερόλης και των επιπέδων της χοληστερόλης στο αίμα. Σε συμφωνία και με τα συμπεράσματα της αναφοράς της Αμερικάνικης Καρδιολογικής Εταιρείας (AHA / ACC report) η χοληστερόλη είναι μια θρεπτική ουσία της οποίας η αυξημένη κατανάλωση δεν καθιστά πρόβλημα.

Τέλος, οι οδηγίες φαίνεται επίσης ότι δε λαμβάνουν επαρκώς υπόψη την πρόσφατη (2 μήνες πριν) σύσταση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τη μείωση της κατανάλωσης του κόκκινου κρέατος και των επεξεργασμένων κρεάτων, αφού η ανασκόπηση των δεδομένων υπέδειξε αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου από την υπερκατανάλωσή τους (50 γραμμάρια επεξεργασμένου κρέατος την ημέρα – δηλαδή λιγότερο από δύο φέτες μπέικον – αυξάνουν τις πιθανότητες εκδήλωσης ορθοκολικού καρκίνου κατά 18%). Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι μέσα στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων των ΗΠΑ η συμβουλευτική επιτροπή που διενέργησε την ανασκόπηση των βιβλιογραφικών δεδομένων συνέστησε να συμπεριληφθεί οδηγία για μείωση του κόκκινου κρέατος και των επεξεργασμένων κρεάτων.

Ανακεφαλαιώνοντας, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται το γεγονός πως οι διατροφικές συστάσεις προς τον οποιοδήποτε πληθυσμό και ιδιαίτερα η ερμηνεία τους επηρεάζει καθοριστικά τον τρόπο σίτισης δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Στην Ελλάδα, ανάλογες οδηγίες είχαν εκδοθεί από το 1999. Πολύ πρόσφατα εκδόθηκαν οι ανανεωμένες διατροφικές συστάσεις προς τον πληθυσμό οι οποίες είναι προσβάσιμες ψηφιακά στην ηλεκτρονική διεύθυνση:http://www.diatrofikoiodigoi.gr. Κρίνεται λοιπόν σκόπιμο όλοι μας- και ιδιαίτερα οι ειδικοί που καθημερινά εξασκούν τη συμβουλευτική- να μελετήσουν, όχι απλά να διαβάσουν, αλλά και να συγκρίνουν τις οδηγίες ώστε με τα εξειδικευμένα επιστημονικά και κριτικά φίλτρα που διαθέτουν να οδηγήσουν τους συμπολίτες και καταναλωτές σε επιλογές που δεν θα στοχεύουν μόνο στον έλεγχο του σωματικού βάρους αλλά και στη διατήρηση της συνολικής υγείας τους.

Τα κυριότερα σημεία της έκθεσης του Bellagio για την Υγιή Γεωργία, την Υγιεινή Διατροφή και τους Υγιείς Ανθρώπους

Artemis P. Simopoulos¹, Peter G. Bourne², Ole Faergeman³,

 

¹Κέντρο Γενετικής, Διατροφής και Υγείας, Ουάσιγκτον, DC ΗΠΑ

²Κολλέγιο Green Templeton, Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Ηνωμένο Βασίλειο

³Τμήμα Παθολογίας και Καρδιολογίας, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Aarhus Sygehus,

Aarhus, Δανία

Εισαγωγή

Η συνάντηση με τίτλο Υγιής γεωργία, Υγιεινή διατροφή και Υγιείς άνθρωποι έλαβε χώρα στο Rockefeller Foundation, στο Bellagio Center στην Ιταλία, το χρονικό διάστημα 30 Οκτώβριου -1 Νοέμβριου, 2012. Η συνάντηση χρηματοδοτήθηκε από το Κέντρο για τη Γενετική Διατροφή και την Υγεία, το Ίδρυμα Ροκφέλερ, το Green Templeton College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, το WK Kellogg Foundation, το Ινστιτούτο Υγείας, Nutrilite Υγεία, το Health Studies Collegium, το Hellenic American University και την Ελληνοαμερικανική Ένωση. Το επίκεντρο της συνάντησης ήταν η εφαρμογή του σχεδίου δράσης για μία υγιή γεωργία, υγιεινή διατροφή και υγιείς ανθρώπους, το οποία είχε αναπτυχθεί κατά τη συνεδρίαση για μία Υγιή γεωργία, Υγιεινή διατροφή και Υγιείς ανθρώπους, που πραγματοποιήθηκε στην Αρχαία Ολυμπία στην Ελλάδα, από τις 5 μέχρι τις 8 Οκτωβρίου,  2010 .

Η συνάντηση στο Bellagio ήταν βασισμένη σε επιστημονικά δεδομένα, αλλά με γνώμονα την πολιτική. Υπήρξαν 19 συμμετέχοντες από 9 χώρες, συμπεριλαμβανομένων διακεκριμένων ιατρών, διατροφολόγων, γεωπόνων, οικονομολόγων, πολιτικών  εμπειρογνωμόνων, δικηγόρων, εκπρόσωπων της βιομηχανίας και εκπροσώπων από το United States Agency for International Development (USAID), την Παναμερικανική Οργάνωση Υγείας (Panamerican Health Organization, PAHO), καθώς και το Ίδρυμα WK Kellogg Foundation. Αυτός ο διεθνής αστερισμός της τεχνογνωσίας παρείχε μια θαυμάσια ευκαιρία για εις βάθος συζήτηση των πιο πρόσφατων επιστημονικών στοιχείων σχετικά με την αειφόρο γεωργία και την ασφάλεια της διατροφής για την υγεία.

Η ευρεία, συνολική ανησυχία της ομάδας ήταν σχετικά με την υγεία του ανθρώπου, ιδίως της υγείας των παιδιών, με την κοινωνική οικονομία, καθώς και με τα οικοσυστήματα του  πλανήτη. Ο τρόπο ζωής μας -συμπεριλαμβανομένου του που ζούμε, τα επίπεδα δραστηριότητας μας, την οικονομική ευημερία και την έκθεση στο στρες- επηρεάζει την ανθρώπινη υγεία. Είμαστε, επίσης, ενταγμένοι σε ευρύτερα συστήματα των πολιτισμών της γεωργίας, των τροφίμων και τις αλυσίδες εφοδιασμού τροφίμων, που μπορεί να αυξήσουν καθώς και να μειώσουν τις πιθανότητές μας για να γίνουμε και να διατηρηθούμε υγιείς. Την ίδια στιγμή που μερικά παιδιά λιμοκτονούν, άλλοι (μερικές φορές στις ίδιες κοινωνίες) είναι επιρρεπείς στην παχυσαρκία και άλλες χρόνιες παθήσεις που προκύπτουν από την περιεκτικότητα των τροφίμων σε θρεπτικά συστατικά.

Ενώ πολλές ουσίες στη διατροφή μπορεί να επηρεάσουν την υγεία, η συνάντηση επικεντρώθηκε κυρίως στα στοιχεία εκείνα για τα οποία τα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι η σύνδεση είναι ισχυρότερη και όπου ο αντίκτυπος για την επιδημία των μη μεταδοτικών ασθένειων (NCDs) σε όλο τον κόσμο είναι μεγαλύτερος.

Στόχοι

1. Να αναπτυχτούν στρατηγικές που θα μεταφράσουν την τρέχουσα κατάσταση των επιστημονικών γνώσεων σχετικά με τη διατροφή σε συγκεκριμένες παρεμβάσεις που θα οδηγήσουν τους ανθρώπους στο να έχουν ποιο υγιεινή διατροφή.
2. Οι Αγρονομικές, διατροφικές και ιατρικές επιστήμες δεν θα πρέπει να είναι υποταγμένες στα συμφέροντα των επιχειρήσεων.

Η συνάντηση επικεντρώθηκε στα ακόλουθα ζητήματα:

1. Η γεωργία με προσανατολισμό στην Υγεία είναι απαραίτητη για την προσαρμογή της αλυσίδας τροφίμων στην εξάλειψη κρίσιμων ελλείψεων και ανισορροπιών (π.χ. αλλαγή της σίτισης των ζώων για να εξισορροπήσουν την αναλογία ωμέγα-6/ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, την μείωση της υπερβολικής παραγωγής του σιροπιού καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζης (High Fructose Corn Syrup, HFCS) ).
2. Οι Αγρονομικές, διατροφικές και ιατρικές επιστήμες θα πρέπει να είναι ανεξάρτητες από τα συμφέροντα των επιχειρήσεων.
3. Η ανάγκη για νέες μορφές γεωργίας, όπως η αγρο-οικολογία και η αστική γεωργία.
4. Οι μελλοντικές διατροφικές οδηγίες πρέπει να βασίζονται στις οικολογικές (συμπεριλαμβανομένων των κλιματολογικών), καθώς και τις διατροφικές επιστήμες.
5. Η διατροφική έρευνα πρέπει να είναι η βάση των  επιστημών έρευνας τροφίμων και όχι το αντίστροφο, όπως είναι τώρα.

Συμπεράσματα

• Η καλή υγεία απαιτεί τρόφιμα καλής ποιότητας. Η πρόσβαση στην βέλτιστη διατροφή και την υγεία αποτελούν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Ισχύουν για όλους μας, πλούσιους και φτωχούς, νέους και γέρους.
• Ο υποσιτισμός παραμένει κοινός. Ένας στους επτά ανθρώπους υποσιτίζονται λόγω φτώχειας. Οι φτωχοί ζουν σε φτωχές χώρες, αλλά επίσης ζουν και σε πλούσιες χώρες με μεγάλες ανισότητες στην κατανομή του πλούτου. Οι φτωχοί έχουν περιορισμένες επιλογές και διαθεσιμότητα τροφίμων. Σε αντίθεση, οι εύποροι υποφέρουν από υπερσιτισμό, έχοντας μια ευρεία επιλογή τροφίμων τόσο με χαμηλή όσο και με υψηλή θρεπτική αξία, αλλά ανεπαρκή γνώση ή καθοδήγηση από τις αρχές προκειμένου να αποφευχθεί η υιοθέτηση διατροφικών συνηθειών που επηρεάζουν αρνητικά την υγεία τους.
• Ο υποσιτισμός είναι ένα κοινωνικό ζήτημα, και μάλιστα γιγαντιαίο. Τα τελευταία 30 χρόνια έχει πραγματοποιηθεί δραματική αύξηση της οικονομικής και γεωπολιτικής ισχύος των αναδυόμενων αγορών – όπως η Βραζιλία, η Κίνα, η Ινδία, η Ινδονησία, το Μεξικό, τη Ρωσία, τη Νότια Αφρική – ενώ το μέγεθος των προβλημάτων διατροφής και υγείας που αντιμετωπίζουν οι εν λόγω χώρες σύντομα θα υπερβαίνει αυτό των πλούσιων χωρών. Στα προβλήματα αυτά προστίθενται οι διαρκώς αυξανόμενες χρόνιες μη μεταδοτικές ασθένειες των εύπορων αλλά και τις μολυσματικές ασθένειες των φτωχών. Οι διατροφικές επιλογές που γίνονται από τους πλούσιους σε αυτές τις χώρες θα έχουν μια σταθερά αυξανόμενη αρνητική επίδραση στην υγεία των πληθυσμών τους. Υπάρχει μια ευκαιρία για να αποφευχθεί αυτό
• Ο υποσιτισμός είναι επίσης συνάρτηση του τι τρόφιμα επιλέγουν να παράγουν, πώς τα παράγουν, και το αν και πώς θα τα καταστήσουν διαθέσιμα σε όλους μας. Οι αγρότες, η βιομηχανική γεωργία, μεταποίηση τροφίμων και η διανομή επηρεάζουν βαθιά τα οικοσυστήματα και το κλίμα και αποτελούν σημαντικούς παράγοντες στην οικονομική  δραστηριότητα και τα χρηματοπιστωτικά μας συστήματα. Οι «παίκτες» αυτοί επίσης καθορίζουν άμεσα την ποιότητα των διατροφικών μας επιλογών.
• Η καλή διατροφή και ο υποσιτισμός είναι έννοιες κατανοητές από τους επιστήμονες, και θα πρέπει να παίζουν καθοριστικό ρόλο στην υιοθέτηση πολιτικών για τη διατροφή, την οικολογία και γεωπονία από τις κυβερνήσεις.
• Οι κυβερνήσεις επηρεάζονται σε διαφορετικό βαθμό από τα εταιρικά συμφέροντα. Το έργο των ηγετών των κυβερνήσεων είναι να εφαρμόσει τις πολιτικές για τα τρόφιμα και τη διατροφή με τον κατάλληλο σεβασμό στην παράδοση του πολιτισμού και της γεωργίας, καθώς και στη βιομηχανία τροφίμων.
• Προσθέτοντας τις δυσκολίες της διαμόρφωσης πολιτικής, ο γυάλινος πύργος της ανόθευτης πανεπιστημιακής έρευνας δεν υφίσταται πλέον. Η βιομηχανία τροφίμων, συμπεριλαμβανομένων της γεωργίας πραγματοποιεί επίσης έρευνα, συμβάλλει και επηρεάζει την έρευνα που διεξάγεται στα πανεπιστήμια και εκμεταλλεύεται δικαιολογημένα τα αποτελέσματα της έρευνας για την επιλογή του τι θα παράγει και διάθέσει στην αγορά. Όλες αυτές οι διάφορες περιπλοκές εξακολουθούν να επηρεάζουν, αν δεν ορίζουν, τις συζητήσεις για τη διατροφή και την υγεία του ανθρώπου.
• Οι Χρόνιες μη μεταδοτικές ασθενειες, όπως η αθηροσκλήρωση, ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, η παχυσαρκία, οι ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος, καθώς και ορισμένες μορφές καρκίνου είναι κοινές στις πλούσιες χώρες και σε αύξηση στις χώρες που βρίσκονται στο δρόμο για την ευημερία. Όλες αυτές οι καταστάσεις είναι περισσότερο ή λιγότερο εξαρτώμενες  από το τι τρώμε και οι συζητήσεις σχετικά με τη σχέση της διατροφής  για την πρόληψη της εμφάνισης ασθενειών είναι σχεδόν αμέτρητες. Μερικά από αυτές είναι, ωστόσο, επιστημονικά καλά τεκμηριωμένες από μελέτες σε πολλά διαφορετικά επίπεδα που αφορούν τη διατροφή.
• Καλά σχεδιασμένες επιδημιολογικές μελέτες έχουν τεκμηριώσει τις επιδράσεις των μικροθρεπτικών συστατικών στην υγεία. Η βιταμίνη D είναι ένα παράδειγμα. Επίσης πολλές μελέτες έχουν εστιάσει στις  τρείς κυριότερες πηγές ενέργειας από τα τρόφιμα: τους υδατάνθρακες, τα λίπη και τις πρωτεΐνες. Η συζήτηση που ακολουθεί είναι μια προσπάθεια για να κατανοήσουμε τις πτυχές αυτού του συγκεκριμένου κλάδου της διατροφικής έρευνας που σχετίζονται με την πολιτική.
• Η προαγωγή της επιστήμης έχει παράσχει πειστικά στοιχεία ότι η παροχή των τροφίμων που βασίζεται αποκλειστικά στο θερμιδικό περιεχόμενο δεν επαρκεί για να παρέχει καλή υγεία και διατροφή. Αντιθέτως, η επιλογή των υδατανθράκων, λιπών και πρωτεϊνών επηρεάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης ασθενειών. Ακόμη και η παχυσαρκία δεν είναι ένα  απλό αποτέλεσμα της θερμιδικής πρόσληψης. Αυξανόμενα στοιχεία, για παράδειγμα, υποδηλώνουν ότι μεγάλες ποσότητες πρόσληψης ενός σακχάρου όπως η φρουκτόζη σε επεξεργασμένα τρόφιμα και ποτά μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για την ανάπτυξη διαβήτη και ηπατικής νόσου. Οι αρνητικές επιπτώσεις της υπερβολικής κατανάλωσης ζάχαρης ήταν γνωστές για περισσότερο από πενήντα χρόνια, αλλά έως σήμερα δεν έχουμε καταφέρει να παρέμβουμε καταλλήλως.

II. Ειδικά συμπεράσματα

Α. Φρουκτόζη από πρόσθετα σάκχαρα

• Η φρουκτόζη είναι ένας μονοσακχαρίτης που βρίσκεται στο μέλι, τα ώριμα φρούτα και τα λαχανικά. Η επιτραπέζια ζάχαρη είναι η σακχαρόζη, ένας δισακχαρίτης που αποτελείται από φρουκτόζη χημικώς συζευγμένη με γλυκόζη, έναν άλλο μονοσακχαρίτη. Πηγές φρουκτόζης είναι το ζαχαροκάλαμο, τα ζαχαρότευτλα και το καλαμπόκι. Πρόκειται για μια αποτελεσματική και χαμηλού κόστους γλυκαντική ουσία, και είναι ως εκ τούτου χρησιμοποιείται ευρέως σε τρόφιμα και ποτά (σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζης, HFCS). Εμφανίζει δε εξαρτησιογόνο δράση, γεγονός που καθιστά δύσκολο για τους ανθρώπους να την μειώσουν ή να εξαλείψουν από τη διατροφή τους.
• Η πρόσληψη ζάχαρης και γλυκαντικών που περιέχουν φρουκτόζη έχει αυξηθεί σημαντικά σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο. Η Αμερικανική Εθνική Μελέτη για την Υγεία και τη Διατροφή (National Health and Nutrition Examination Survey, NHANES), για παράδειγμα, ανέφερε ότι περίπου το 15% των Αμερικανών καταναλώνουν περισσότερο από το 25% της ενέργειάς τους από πρόσθετα σάκχαρα. Η ετήσια κατανάλωση πρόσθετων σακχάρων στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι περίπου 35 kg/κάτοικο ή περίπου το ένα έκτο της ενέργειας από την τροφή.
• Υπάρχουν αυξανόμενα στοιχεία από πειραματικές και κλινικές μελέτες ότι η κατανάλωση πρόσθετων σακχάρων όχι μόνο αυξάνει το γνωστό κίνδυνο τερηδόνας, αλλά και τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος, παχυσαρκίας,  διαβήτη, και, ενδεχομένως, ακόμη και καρκίνο. Ενώ ορισμένες αρχές, κυρίως αυτές που χρηματοδοτούνται από τη βιομηχανία τροφίμων, υποστήριζαν ότι οι υψηλές ποσότητες των προστιθέμενων σακχάρων σε τρόφιμα και ποτά μπορούν να συμβάλουν σε κινδύνους για την υγεία μόνον ως συνέπεια της περιεκτικότητάς τους σε θερμίδες, υπάρχουν αυξανόμενα επίσης στοιχεία ότι η φρουκτόζη μπορεί να έχει συγκεκριμένη δράση στην πρόκληση λιπώδους ήπατος (το οποίο μπορεί να εξελιχθεί σε κίρρωση του ήπατος), υψηλών τριγλυκεριδίων στο αίμα (που μπορούν να συμβάλουν σε ανάπτυξη καρδιαγγειακών παθήσεων), στην ινσουλινοαντίσταση (που οδηγεί σε διαβήτη τύπου 2), και αυξημένη όρεξη (η οποία προφανώς μπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία). Η παχυσαρκία η ίδια άλλωστε, προάγει την καρδιαγγειακή νόσο, τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και ορισμένες μορφές καρκίνου. Η υπέρμετρη πρόσληψη προστιθέμενων σακχάρων, ειδικά φρουκτόζης, μπορεί να αυξήσει τους κινδύνους για την υγεία με σημαντικές επιδράσεις στην δημόσια υγεία.

Β. Λιπαρά Οξέα

• Μελέτες που διεξήχθησαν από τα μέσα του 20ου αιώνα και μετά, έδειξαν ότι τα κορεσμένα λιπαρά αυξάνουν, και τα πολυακόρεστα λιπαρά μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης νοσημάτων και ειδικότερα καρδιαγγειακής νόσου,. Η κατανόηση αυτή ενθάρρυνε τους γεωργούς και τη βιομηχανία τροφίμων για την αύξηση της παραγωγής  φυτικών ελαίων πλούσιων σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα από σόγια, ηλίανθο και, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, από καλαμπόκι (αραβόσιτος).
• Το λίπος στα τρόφιμα είναι κυρίως λιπαρά οξέα χημικώς συζευγμένα με γλυκερόλη. Τα λιπαρά οξέα μπορεί να είναι κορεσμένα με υδρογόνο. Αν όχι, είναι λιγότερο ή περισσότερο ακόρεστα. Τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα συμβάλλουν σημαντικά στο περιεχόμενο σε λίπος της μέσης δίαιτας, αλλά η ισορροπία των δύο ειδών των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων στις σύγχρονες δίαιτες είναι πολύ διαφορετική από ότι σε δίαιτες κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης εξέλιξης. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η τελευταία περιείχε ένα ω-3 λιπαρό οξύ περίπου για κάθε τέσσερα ω-6 λιπαρά οξέα, οι σύγχρονες δίαιτες μπορεί να περιέχουν  πενήντα έως εκατό φορές περισσότερα ω-6 από ω-3 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα. Τα στοιχεία ότι η ανισορροπία αυτή συμβάλλει στην εμφάνιση ασθενειών είναι πλέον πειστικά, και οι κυβερνήσεις θα πρέπει να διαμορφώσουν πολιτικές για τη γεωργία και τα τρόφιμα ώστε να επηρεάσουν το κόστος και τη διαθεσιμότητα των διαφόρων λιπαρών οξέων στο ευρύ κοινό, έτσι ώστε η αναλογία ω-6 και ω-3 λιπαρών οξέων να μπορεί και πάλι να πλησιάσει την αναλογία για την οποία είμαστε γενετικά προσαρμοσμένοι, δηλαδή το τέσσερα προς ένα. Η υψηλή αναλογία ω-6/ω-3 λιπαρά οξέα είναι τυπικό χαρακτηριστικό της δυτικής διατροφής και ολοένα και περισσότερων τρόπων διατροφής σε όλο τον κόσμο, οι οποίες σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα, παχυσαρκία, σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και καρκίνου του μαστού και του προστάτη, ιδίως σε άτομα που παρουσιάζουν γενετική προδιάθεση. Ανησυχία προκαλούν πειράματα σε ζώα, που υποδεικνύουν ότι η χαμηλή πρόσληψη δοκοσαεξανοικού οξέος, ένός ω-3 λιπαρού οξέος, σε συνδυασμό με υψηλή πρόσληψη φρουκτόζης, οδηγεί σε μεταβολικό σύνδρομο στον εγκέφαλο.

Γ. Όλες οι θερμίδες δεν είναι ίδιες

• Χρησιμοποιούμε την προφανή αυτο-αντίφαση, «μια θερμίδα δεν είναι μια θερμίδα», για να τονίσουμε ότι διαφορετικά θρεπτικά συστατικά με την ίδια ποσότητα ενέργειας από τα τροφιμα (θερμίδες) μπορεί να διαφέρουν ως προς τα αποτελέσματά τους επί του σωματικού βάρους. Η Φρουκτόζη, για παράδειγμα, αυξάνει την όρεξη πιο αποτελεσματικά από ότι η γλυκόζη. Μια θερμίδα φρουκτόζης είναι επομένως περισσότερο παχυσαρκογόνος από ότι 1 θερμίδα της γλυκόζης. Παρομοίως, τα ω-6 λιπαρά οξέα μπορεί να είναι περισσότερο παχυσαρκογόνα από ό, τι τα ω-3 λιπαρά οξέα. Τα διατροφικά σχήματα με στόχο την απώλεια βάρους θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το περιεχόμενο σε θρεπτικά συστατικά αλλά και τις συνολικές θερμιδικές ανησυχίες.  
• Οι μεταβολικές επιδράσεις των θερμίδων των τροφίμων διαφέρουν από εκείνες των επεξεργασμένων και των μεταποιημένων τροφίμων

Δ. Η διατροφή αποτελεί ένα μέρος μιας μεγαλύτερης εικόνας

• Αναγνωρίζουμε την οικονομική σημασία της γεωργίας και της παραγωγής τροφίμων, αλλά αναγνωρίζουμε επίσης τη σημασία της γεωργίας στον κοινωνικό ιστό και τις επιπτώσεις της γεωργίας στα οικοσυστήματα από τα οποία εξαρτώμαστε. Η παγκοσμίου επιπέδου αύξηση της γεωργικής παραγωγής αποδίδεται στην περαιτέρω εκβιομηχάνιση της γεωργίας από τα μέσα του 20ου αιώνα («Πράσινη Επανάσταση»), αλλά η βιομηχανική γεωργία αποτελεί επίσης ένα σημαντικό λόγο για τον οποίο η ανθρωπότητα έχει πλεόν περάσει αρκετά όρια στον πλανήτη μας με στόχο την βιωσιμότητα.
• Αυτά τα όρια περιλαμβάνουν την διαταραχή του κύκλου του αζώτου, την απώλεια της βιοποικιλότητας και την υπερθέρμανση του πλανήτη. Η ζήτηση για τα χημικά λιπάσματα επίσης καταστρέφει με ταχείς ρυθμούς τα γνωστά αποθέματα φωσφόρου, ενώ η αλόγιστη χρήση του φωσφόρου, του αζώτου και των φυτοφαρμάκων αποτελεί σημαντική αιτία της καταστροφής των οικοσυστημάτων συμπεριλαμβανομένων και εκείνων του εδάφους. Άλλοι παράγοντες που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία του εδάφους είναι η διάβρωση που προκαλείται από τον άνεμο και το νερό, η συμπίεση από τα βαρέα μηχανήματα, και η ρύπανση από τα υπολλείματα που παράγονται από την εντατική κτηνοτροφία.
• Η διάθεση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων με στόχο την αύξηση των βιοκαυσίμων και των ζωοτροφών για τα ζώα σε βάρος των τροφίμων για τον άνθρωπο αυξάνει τη ζήτηση και τις διακρατικές αγορές γεωργικών εκτάσεων στις φτωχές από τις πλούσιες χώρες. Με την συγκεκριμένη διάθεση επίσης αυξάνεται και η τιμή των τροφίμων. Επιπλέον οι τιμές των τροφίμων έχουν διακυμάνσεις λόγω της κερδοσκοπίας στα βασικά γεωργικά προϊόντα που κατέστησαν δυνατές εξαιτίας της αστάθειας των χρηματοπιστωτικών αγορών. Οι περισσότερες από αυτές τις περιπλοκές καταστάσεις επηρεάζουν αρνητικά τη διατροφή και κάνουν τη ζωή πιο δύσκολη και επισφαλή για τους φτωχούς.

Συμπερασματικά

1) Οι αρχηγοί κρατών και των κυβερνήσεων πρέπει να αναβαθμίσουν, ως επείγον ζήτημα, το θέμα της διατροφής ως εθνική προτεραιότητα.

2) Η σωστή διατροφή είναι ένα ανθρώπινο δικαίωμα, αλλά είναι αδύνατο να παραχθεί για το σύνολο του πληθυσμού δίχως την εφαρμογή σωστών πολιτικών για τα τρόφιμα, την υγεία, τη διατροφή, τη γεωργία, την οικολογία, την οικονομία και το εμπόριο. Ως εκ τούτου, αποτελεί ευθύνη των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων να παρέχουν την ηγεσία που θα οδηγήσει σε μια «ολιστική για την κοινωνία» προσέγγιση για την σωστή διατροφή.

Το σχέδιο του Παγκόσμιου Ογανισμού Υγείας για τη διατροφή και τα τρόφιμα την περίοδο 2014 – 2020

        «Μια μικρή ομάδα καταστάσεων υγείας ευθύνεται για το μεγαλύτερο μέρος της επιβάρυνσης από τις ασθένειες στην ευρώπη». Από τις έξι περιοχές που καλύπτει ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας, η ευρώπη είναι η πιο καταπονημένη από τις μη μεταδοτικές ασθένειες. Στα πλαίσια της προώθησης της δημόσιας υγείας στις χώρες της ευρώπης το αντίστοιχο παράρτημα του παγκόσμιου οργανισμού υγείας σχεδιάζει τους άξονες με βάση τους οποίους θα διαμορφωθούν οι στόχοι σε σχέση με τα τρόφιμα και τη διατροφή για την επταετία που θα ακολουθήσει. Αν κάποιος συνυπολογίσει το γεγονός της προεδρίας της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το έτος 2014 τότε η γνώση του εν λόγω σχεδίου θα μπορούσε να συνεισφέρει στη διαμόρφωση επιτυχέστερων διατροφικών πολιτικών από όλους τους συμμετέχοντες.

         Η ευρώπη, μέσα από το σχέδιο αυτό, στοχεύει στη μείωση του κόστους και του αντίκτυπου των εκφυλιστικών ασθενειών (μη μεταδοτικών ασθενειών), στην καταπολέμιση του υποσιτισμού και των ελλείψεων σε μικροθρεπτικά συστατικά αλλά και στην ελαχιστοποίηση των πρόωρων θανάτων σε κάθε ηλικιακή ομάδα. Για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί προβλέπεται η δημιουργία διατομεακών δικτύων αλλά και η εφαρμογή διακρατικών διατροφικών πολιτικών που θα δίνουν έμφαση στη συνεργασία μεταξύ των χωρών-μελών και στην εφαρμογή επιστημονικά τεκμηριωμένων πρακτικών. Η ευρώπη επιθυμεί αυξημένη παρακολούθηση, επιτήρηση και συνεχή αξιολόγηση της διατροφικής κατάστασης και υγείας προκειμένου να γίνει εκτίμηση τάσεων και συνιστωσών. Επιπρόσθετα, στόχο αποτελεί και ο αναπροσανατολισμός των συστημάτων υγείας προκειμένου για τον έλεγχο και την πρόληψη των μη μεταδοτικών ασθενειών όπως η παχυσαρκία, ο σακχαρώδης διαβήτης, τα καρδιαγγειακά και ο καρκίνος αλλά και για την αντιμετώπιση του υποσιτισμού και των ελλείψεων σε μικροθρεπτικά συστατικά. Προς την κατεύθυνση αυτή στοχεύει και η διαμόρφωση πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας που θα ενσωματώνει τη διατροφική παρακολούθηση των ασθενών αλλά και η προσπάθεια για καθολική κάλυψη υγείας των ευρωπαίων.

         Η διεθνής οικονομική συγκυρία αλλά και μια σειρά από παράγοντες στρεβλώνουν το διατροφικό στάτους και τη διατροφική υγεία και γι αυτό ακριβώς αποτελούν στόχους του σχεδίου δράσης. Οι παράγοντες αυτοί περιλαμβάνουν την κακοθρεψία (όπως αυτή περιγράφεται από τις δύο συνιστώσες της υποσιτισμός αλλά και φτωχή διατροφική κατάσταση στους παχύσαρκους ή σε χρόνια πάσχοντες), τις ανισότητες στην πρόσβαση στην υγιεινή διατροφή, τη διατροφική δια βίου εκπαίδευση είτε αυτή αφορά εφαρμογή σε σχολεία είτε σε επαγγελματίες υγείας, την υποστήριξη του θηλασμού και της συμπληρωματικής σίτισης, τη διαφήμιση τροφίμων που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, κορεσμένα, τρανς λιπαρά οξέα και αλάτι, αλλά και τη διαφήμιση πυκών ενεργειακά τροφίμων σε παιδιά. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρίσκονται επιπρόσθετα η διατροφική σήμανση στις ετικέτες τροφίμων, οι πολιτικές τιμολόγησης και τοποθέτησης προϊόντων και τέλος το θέμα της ασφάλειας των τροφίμων όπως αυτό αναδεικνύεται κάθε φορά με τα διατροφικά σκάνδαλα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας.

         Για την επίτευξη των στόχων του προγράμματος έχουν δημιουργηθεί διάφορα εργαλεία που θα βοηθήσουν κάθε χώρα. Για παράδειγμα, για την αντιμετώπιση της διαφήμισης ανθυγιεινών τροφίμων στα παιδιά έχει δημιουργηθεί ένα μοντέλο διατροφικής σήμανσης που βαθμολογεί τα τρόφιμα ανάλογα με τη θρεπτική τους αξία σε σχέση με την πρόληψη ασθενειών και την προώθηση της υγείας. Αυτό είναι πολύ σημαντικό αν αναλογισθεί κανείς πως στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες το ποσοστό των διαφημίσεων τροφίμων που προωθεί ανθυγιεινά τρόφιμα ξεπερνά το 50%. Στην Ελλάδα για παράδειγμα το ποσοστό αυτό αγγίζει το 60% τη στιγμή που στη Γερμανία ξεπερνά το 80%. Το ίδιο εργαλείο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τους πολίτες κάθε χώρας να επιτύχουν τους στόχους για την πρόσληψη φρούτων και λαχανικών καθώς και για το αλάτι, τα κορεσμένα και τα τρανς λιπαρά. Ειδικά για την επίτευξη του στόχου της μείωσης της κατανάλωσης αλατιού κατά 30% μέχρι το 2025 σε όλα τα κράτη-μέλη έχει αναπτυχθεί ακόμα ένα εξειδικευμένο εργαλείο που θα βρίσκεται στη διάθεση των κυβερνήσεων. Σχετικά με τον στόχο της αύξησης της κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών ήδη στα σχολεία των κρατών-μελών εφαρμόζεται πρόγραμμα δωρεάν παροχής φρούτων. Προς την κατεύθυνση της επίτευξης όλων των προαναφερόμενων στόχων θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ακόμα και φόροι επί συγκεκριμένης κατηγορίας τροφίμων.

         Σε σχέση με την υγεία των παιδιών και των εφήβων ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας έχει αναπτύξει τέσσερα εργαλεία εφαρμογής στρατηγικών και δοκιμάζει πιλοτικά άλλα δύο νέα εργαλεία. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον επιδεικνύεται για την παιδική παχυσαρκία με την ανάπτυξη ανάλογου εργαλείου. Ανάλογη εστίαση ενδιαφέροντος υπάρχει για τους ηλικιωμένους και τους χρονίως πάσχοντες. Σε αυτή την κατηγορία ο στόχος είναι διττός: η επίτευξη της μέγιστης δυνατής υγείας και δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της τρίτης ηλικίας και η πρόληψη του υποσιτισμού που σχετίζεται με τις χρόνιες παθήσεις. Στο πλαίσιο δράσεων του οργανισμού συμπεριλαμβάνεται ακόμα και πρόβλεψη για ισότιμη πρόσβαση σε υγιεινά τρόφιμα ανάμεσα στα δύο φύλα με πολιτικές ενημέρωσης για το σημαντικό ρόλο της διατροφής στην υγεία των γυναικών.

         Όλα τα παραπάνω εργαλεία εφαρμογής πολιτικών συνοδεύονται από εργαλεία παρακολούθησης και επιτήρησης της διατροφικής κατάστασης στις διάφορες ομάδες του πληθυσμού. Τέτοια διακρατικά συστήματα παρακολούθησης έχουν δημιουργηθεί για την παιδική παχυσαρκία αλλά και ειδικά  για τη διατροφική συμπεριφορά των παιδιών στα σχολεία. Τελευταία έχει δημιουργηθεί μια βάση δεδομένων που καταγράφει τις τάσεις και τις προτεραιότητες στην παχυσαρκία, τη διατροφή και τη φυσική δραστηριότητα. Η βάση αυτή έχει δημιουργηθεί με τη συνεργασία των υπουργείων υγείας των κρατών-μελών και με την υποστήριξη της ευρωπαίκής επιτροπής. Είναι εντυπωσιακό πως η συγκεκριμένη βάση δεδομένων περιέχει περισσότερες από τριακόσιες εθνικές πολιτικές στην ευρωπαϊκή ένωση και συνεχώς αναβαθμίζεται. Προσπάθεια γίνεται όμως για την καθιέρωση εργαλείων παρακολούθησης της κατάστασης θρέψης των ασθενών στα νοσοκομεία των κρατών-μελών μέσα από την εφαρμογή του θεσμού του Nutrition Day και την υπάρξη διατμηματικών ομάδων υποστήριξης θρέψης στα κρατικά τουλάχιστον νοσοκομεία.

            Τέλος, για την εφαρμογή του σχεδίου ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας έχει συστήσει ένα εργαλείο που περιλαμβάνει δίκτυα δράσης τα οποία αποτελούνται από ομάδες χωρών και κάθε ένα από τα οποία θα εξειδικεύεται και σε έναν στόχο. Ανακεφαλαιώνοντας, ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας προτείνει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης για τη διατροφική πολιτική στην ευρώπη. Σε αυτό το πλαίσιο είναι ανοικτός σε προτάσεις και ενθαρρύνει τη συμμετοχή όλων των μελών κρατών. Όλοι οι στόχοι που έχουν τεθεί είναι ενδιαφέροντες και οφείλουν να ενσωματωθούν στα εθνικά σχέδια δράσης για την υγεία κάθε χώρας. Ελπίδα όλων και προσδοκία είναι η Ελλάδα, με την ευκαιρία της προεδρίας στην ευρωπαΊκή ένωση το 2014, να παίξει καθοριστικό ρόλο στο σχέδιο αυτό.

Γλυκαντικές ουσίες: ποιες και γιατί…

Μη θερμιδογόνες γλυκαντικές ουσίες: ‘το μηδέν άγαν’

Οι γλυκαντικές ουσίες πολύ χαμηλών θερμίδων έχουν ως στόχο να βοηθήσουν το γενικό πληθυσμό να μειώσει την κατανάλωση πρόσθετων σακχάρων. Η τελευταία έχει βρεθεί αρκετά αυξημένη ιδιαίτερα μέσω της κατανάλωσης γλυκών και αναψυκτικών διαιωνίζοντας έτσι το θέμα της περιττής πρόσληψης κενών θερμίδων και συμβάλλοντας στην εμφάνιση χρόνιων εκφυλιστικών ασθενειών, όπως η παχυσαρκία, ο σακχαρώδης διαβήτης και το μεταβολικό σύνδρομο. Οι μη θερμιδογόνες γλυκαντικές ουσίες έχουν πολύ μεγαλύτερη γλυκαντική ικανότητα ανά γραμμάριο από τις κοινές γλυκαντικές ουσίες (σουκρόζη, σιρόπι καλαμποκιού πλούσιο σε φρουκτόζη, συμπυκνώματα χυμών φρούτων). Με αυτόν τον τρόπο απαιτείται πολύ μικρότερη ποσότητα και πολύ λιγότερες θερμίδες για την επίτευξη της ίδιας γλυκαντικής επίδρασης. Τα προϊόντα στα οποία χρησιμοποιούνται ποικίλουν από τα αναψυκτικά διαίτης, τσάι, καφές, λεμονάδες μέχρι τα γιαούρτια και τα επιδόρπια light. Οι κύριες γλυκαντικές ουσίες χαμηλής θερμιδικής αξίας είναι η σακχαρίνη (η μόνη διαθέσιμη γλυκαντική ουσία το 1980), η ακελοσουλφάμη-Κ, η σουκραλόζη, η νεοτάμη και η πολύ πρόσφατη στέβια. Η χρήση των ουσιών αυτών στα ήδη υπάρχοντα προϊόντα υπολογίζεται σε πάνω από 6.000 τρόφιμα. Εκτιμάται πως η σουκραλόζη απαντάται σε 2.500 περίπου τρόφιμα, η ακελοσουλφάμη-Κ σε περίπου 1.103 και η ασπαρτάμη σε 974 προϊόντα. Η πιο κοινή χρήση των ουσιών αυτών αφορά τα αναψυκτικά.

Αξίζει να αναφερθεί πως οι όποιες μελέτες περιλαμβάνουν παρατηρήσεις σε ανθρώπους κυρίως αφορούσαν την αντικατάσταση των συμβατικών αναψυκτικών με αναψυκτικά που περιείχαν γλυκαντικές ουσίες χαμηλής θερμιδικής αξίας. Από αυτό και μόνο το γεγονός φαίνεται πως υπάρχει περιορισμός στη διαθεσιμότητα των επιστημονικών δεδομένων για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων. Στην επιστημονική έλλειψη της ‘μεγάλης εικόνας’ έρχεται να προστεθεί ο προβληματισμός των καταναλωτών για την ασφάλεια των γλυκαντικών αυτών ουσιών αλλά και οι ενδοιασμοί για τη γευστικότητα των προϊόντων που περιέχουν τις εν λόγω ουσίες, όπως ανιχνεύονται από διάφορες δημοσκοπήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Από έρευνες που έγιναν στις Ηνωμένες Πολιτείες βρέθηκε το εξής ενδιαφέρον στοιχείο: το ποσοστό του πληθυσμού (περίπου 10%) που κατανάλωνε αναψυκτικά με τις εν λόγω γλυκαντικές ουσίες έμεινε σταθερό μεταξύ των ετών 1989 και 2004. Το ποσοστό του πληθυσμού που κατανάλωνε τρόφιμα με γλυκαντικές ουσίες αυξήθηκε από 3,2% σε 5,8% στο ίδιο διάστημα. Το αξιοσημείωτο είναι πως στο ίδιο διάστημα δεν παρατηρήθηκε μείωση της κατανάλωσης προϊόντων που περιείχαν πρόσθετα σάκχαρα και όχι γλυκαντικές ουσίες. Άρα ο πρωταρχικός στόχος της ύπαρξης των προϊόντων με γλυκαντικές ουσίες χαμηλής θερμιδικής αξίας φάνηκε να μην επιτυγχάνεται.

Ακριβώς σε αυτό το σημείο τίθεται ένα μεγάλο θέμα: για να θεωρηθεί μια γλυκαντική ουσία επιτυχημένη δεν αρκεί μόνο να ‘αφαιρεί’ θερμίδες που θα προέρχονταν από την κατανάλωση ενός τροφίμου με προστιθέμενα σάκχαρα. Θα πρέπει επίσης να επιτυγχάνει την αποφυγή του φαινομένου της αντισταθμιστικής πρόσληψης θερμίδων. Αν, για παράδειγμα, το τρόφιμο με τη γλυκαντική ουσία επιτυγχάνει αρχική μείωση 100 θερμίδων αλλά στη συνέχεια προκαλεί τέτοιες μεταβολές στην όρεξη που σαν αποτέλεσμα έχουν ένα γρήγορο σνακ 150 θερμίδων τότε το εν λόγω τρόφιμο όχι μόνο δεν πέτυχε τον στόχο του αλλά δημιούργησε και αντιστροφή του ενεργειακού ισοζυγίου. Από τις διαθέσιμες μελέτες που εξέτασαν το ερώτημα αυτό προκύπτει πως η μεγαλύτερη καθαρή μείωση θερμίδων λαμβάνει χώρα όταν αντικαθίσταται συμβατικό αναψυκτικό με αναψυκτικό που περιέχει χαμηλής θερμιδικής αξίας γλυκαντική ουσία. Οι περισσότερες διαθέσιμες μελέτες αφορούσαν την ασπαρτάμη. Οι απαντήσεις σε τέτοιου είδους ερωτήματα δεν είναι εύκολο να δοθούν μια και η όρεξη του οργανισμού επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Οι μεταβολικές απαντήσεις του οργανισμού στις γλυκαντικές ουσίες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τους υποδοχείς της γλυκιάς γεύσης. Τελευταία δεδομένα υποστηρίζουν πως τέτοιοι υποδοχείς δεν απαντώνται μόνο στη γλώσσα αλλά και στο λεπτό έντερο (τον δεύτερο εγκέφαλο του οργανισμού, όπως αποκαλείται πλέον). Η διέγερση αυτών των υποδοχέων από π.χ. μια γλυκαντική ουσία μπορεί να προκαλέσει ποικίλες ορμονομεταβολικές απαντήσεις, των οποίων ο ρόλος στην παχυσαρκία και τον σακχαρώδη διαβήτη μόλις έχει αρχίσει να διερευνάται τα τελευταία χρόνια. Επιπρόσθετα, πρέπει να αναφερθεί πως σε αυτού του είδους τα πολύπλοκα ερωτήματα η διαθεσιμότητα των μελετών που αφορούν ανθρώπους είναι εξαιρετικά περιορισμένη και τα όποια συμπεράσματα είναι μάλλον προσωρινά και όχι τελειωτικά. Επιτακτική κρίνεται ακόμη η διενέργεια καλοσχεδιασμένων ελεγχόμενων κλινικών δοκιμών οι οποίες θα εξετάζουν τις μακροχρόνιες επιδράσεις των συγκεκριμένων γλυκαντικών ουσιών στον έλεγχο του βάρους και του γλυκαιμικού ελέγχου στα διάφορα στάδια της ζωής του ανθρώπου.

Ενώ λοιπόν ο περιορισμός της κατανάλωσης των προστιθέμενων σακχάρων στα τρόφιμα είναι επιθυμητός στην πορεία προς μια καλύτερη διατροφή και την επίτευξη φυσιολογικού σωματικού βάρους στην παρούσα φάση δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά δεδομένα που να τεκμηριώνουν το αν η χρήση των γλυκαντικών ουσιών χαμηλών θερμίδων μειώνει τελικά τα προστιθέμενα σάκχαρα ή δρα ευεργετικά στο ισοζύγιο ενέργειας, στο σωματικό βάρος ή στους καρδιομεταβολικούς παράγοντες κινδύνου. Συμπερασματικά λοιπόν θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος πως εν αναμονή νέων επιστημονικών μελετών και δεδομένων που θα συμπληρώνουν το μεταβολικό παζλ η δέουσα καταναλωτική στρατηγική σε σχέση με τις νέες γλυκαντικές ουσίες μπορεί να συνοψιστεί στην πανάρχαια λαϊκή ρήση: ‘το μηδέν άγαν’.

Ανάκληση Coca Cola Zero από ΕΦΕΤ

Την προληπτική ανάκληση παρτίδας γυάλινης φιάλης ανθρακούχου αναψυκτικού «Coca Cola zero» 250 ml, με σκοπό τον επανέλεγχο του προϊόντος, ανακοίνωσε ο ΕΦΕΤ.
Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο διερεύνησης καταγγελίας, ο ΕΦΕΤ και συγκεκριμένα η Περιφερειακή Διεύθυνση Δυτικής Ελλάδας, διαπίστωσε σε κλειστή γυάλινη φιάλη την ύπαρξη ξένου σώματος υπόλευκου χρώματος και ταινιοειδούς σχήματος και απαίτησε άμεσα από την εταιρεία την προληπτική ανάκληση της συγκεκριμένης παρτίδας από την αγορά.
Η παρτίδα έχει αριθμό 19F1336VT και φέρει ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας 18/10/2012, ενώ παράγεται και συσκευάζεται στην Ελλάδα από την εταιρεία «Coca Cola Ελληνική Εταιρεία Εμφιάλωσης Α.Ε.» στην παραγωγική της μονάδα στο Ηράκλειο Κρήτης.
Αναφορικά με την ανακοίνωση του ΕΦΕΤ, η Coca Cola Τρία Έψιλον ενημερώνει από την πλευρά της ότι «από όλους τους μέχρι τώρα ελέγχους σε προϊόντα της συγκεκριμένης παρτίδας που υπάρχουν στις αποθήκες της καθώς και στο εργοστάσιο παραγωγής (Ηράκλειο) δεν έχει εντοπιστεί κανένα άλλο αντίστοιχο περιστατικό, ενώ μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει κανένα σχετικό παράπονο από πελάτες ή καταναλωτές της». Η εταιρεία διαβεβαιώνει τέλος ότι βρίσκεται σε πλήρη συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές για το θέμα.

Οι καινούριες διατροφικές οδηγίες για μείωση της χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων

Η Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία και  η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Αθηροσκλήρωσης, ανασκοπώντας τα πιο πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα, ανανέωσαν πολύ πρόσφατα τις διατροφικές οδηγίες για τη διαχείριση των δυσλιπιδαιμιών. Το μήνυμα κλειδί που προκύπτει και πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους είναι πως οι διατροφικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν ευεργετικά αρκετούς τροποποιήσιμους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου όπως είναι η «κακή» χοληστερίνη, η ολική χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια. Σε αυτό μπορεί να συμβάλλει επίσης η απώλεια σωματικού βάρους και η μείωση της κοιλιακής συγκέντρωσης λίπους μέσω μιας υγιούς και ισορροπημένης διατροφής.

   Το  γενικότερο πλαίσιο των οδηγίων  ενθαρρύνει την κατανάλωση ποικιλίας τροφών με βάση τις προσωπικές επιλογές αλλά και πολιτισμικούς ή γεωγραφικούς παράγοντες. Ανεξαρτήτως κριτηρίου πάντως οι διατροφικές επιλογές προέχει να είναι υγιείς και να διασφαλίζουν τέτοια ενεργειακή πρόσληψη ώστε να επιτυγχάνεται η αποφυγή του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας. Συνίσταται επίσης η κατανάλωση δημητριακών ολικής άλεσης, λαχανικών, οσπρίων, ξηρών καρπών, φρούτων και ψαριών (ειδικότερα λιπαρών). Η πρόσληψη αλατιού είναι καλό να περιορίζεται στα 5 γρ./ημέρα τη στιγμή που ένας μέσος Καυκάσιος καταναλώνει περίπου 10-11 γρ./ημερα. Ο περιορισμός αυτός μπορεί να επιτευχθεί με την αποφυγή του αλατιού κατά τη διαδικασία του μαγειρέματος, κατά τη διαδικασία του γεύματος στο τραπέζι, με την αποφυγή των «παστών» και γενικότερα των αλατισμένων τροφίμων (π.χ. αλμυρό ψωμί, αλατισμένοι ξηροί καρποί ή αλατισμένα τυριά ή αλμυρές ελιές). Προτείνεται επίσης η αποφυγή των επεξεργασμένων τροφίμων (π.χ. αλλαντικά) καθώς πολλές φορές σε αυτά το αλάτι χρησιμοποιείται ως συντηρητικό. Η κατανάλωση αλκοόλ θα πρέπει να είναι περιορισμένη, ενώ στα άτομα με αυξημένα τριγλυκερίδια συνίσταται η αποχή από αυτό. Επίσης συνίσταται η αποφυγή της κατανάλωσης αναψυκτικών ή τροφίμων με πριστιθέμενα σάκχαρα. Τέλος δεν πρέπει να λησμονείται η φυσική δραστηριότητα για την οποία οι οδηγίες συνιστούν τουλάχιστον 30 λεπτά ημερησίως.

Το  πνεύμα των οδηγίων μείωσης της  ολικής χοληστερίνης και της «κακής»  χοληστερίνης ενθαρρύνει τον ασθενή να προτιμά συγκεκριμένες επιλογές έναντι άλλων τις οποίες θα πρέπει να επιλέγει με μέτρια συχνότητα ενώ υπάρχουν και επιλογές που θα να προτιμώνται περιστασιακά και σε περιορισμένες ποσότητες. Οι τριών ειδών επιλογές χωρίζονται στις διάφορες κατηγορίες τροφίμων ώστε το μήνυμα προς τους ασθενείς να είναι πιο εύληπτο. Οι κατηγορίες αυτές περιλαμβάνουν τα δημητριακά, τα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια, τα γλυκά και τις γλυκαντικές ουσίες, το κρέας και τα ψάρια, τα γαλακτοκομικά ρποϊόντα και τα αβγά, τα μαγειρικά λίπη και τις συνοδευτικές σάλτσες (dressings), τους σπόρους και τους ξηρούς καρπούς και τέλος τις διαδικασίες μαγειρέματος.

Αναλυτικότερα, στην κατηγορία των δημητριακών  θα να προτιμώνται τα ολικής άλεσης, ενώ το «άσπρο» ψωμί, το «άσπρο» ρύζι και τα μακαρόνια, τα επεξεργασμένα δημητριακά πρωινού και τα μπισκότα θα πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο. Τα προϊόντα σφολιάτας, τα κρουασάν, οι πίτες από σφολιάτα και λίπη αμφιβόλου ποιότητας θα να προτιμώνται περιστασιακά και σε περιορισμένες ποσότητες.

Στην  κατηγορία των λαχανικών να προτιμώνται τα ωμά και τα μαγειρεμένα λαχανικά ενώ αυτά που έχουν μαγειρευτεί με κράμα γάλακτος ή βούτυρο θα να προτιμώνται περιστασιακά και σε περιορισμένες ποσότητες.

Στην  κατηγορία των οσπρίων να προτιμώνται όλα και δεν υπάρχει περιορισμός για μέτρια κατανάλωση ή για σπάνιες επιλογές και σε ορισμένες ποσότητες.

Στην  κατηγορία των φρούτων να προτιμώνται τα φρέσκα ή κατεψυγμένα, ενώ τα αποξηραμένα φρούτα, οι μαρμελάδες, τα ζελέ, τα κονσερβοποιημένα φρούτα, τα σορμπέ και οι γρανίτες να προτιμώνται με μέτρο.

Στην κατηγορία των γλυκών και των γλυκαντικών ουσιών να προτιμώνται οι μη θερμιδογόνες γλυκαντικές ουσίες, ενώ το οι σοκολάτες, τα γλυκά, το μέλι, η ζάχαρη, η φρουκτόζη και η γλυκόζη να προτιμώνται με μέτρο. Περιστασιακά και σε περιορισμένες ποσότητες να καταναλώνονται τα παγωτά και τα κέικς.

Στην κατηγορία του κρέατος και των ψαριών να προτιμώνται τα πουλερικά χωρίς την πέτσα, τα άπαχα ψάρια αλλά και τα λιπαρά ψάρια. Τα θαλασινά και τα οστρακόδερμα να καταναλώνται με μέτρο. Μέτρια κατανάλωση επίσης συστήνεται για τα άπαχα μέρη του αρνιού, του μοσχαριού, του βοδινού και του χοιρινού κρέατος, ενώ το σαλάμι, τα λουκάνικα, το μπέικον, τα χοτ ντογκ, τα παϊδάκια και τα εντόσθια συστήνεται να προτιμώνται περιστασιακά και σε περιορισμένες ποσότητες.

Στην κατηγορία των γαλακτοκομικών προϊόντων και των αβγών οι οδηγίες παροτρύνουν να προτιμώνται το εντελώς άπαχο γάλα και γιαούρτι και το ασπράδι των αβγών. Σε μέτρια κατανάλωση βρίσκονται τα γάλα και τα τυριά χαμηλών λιπαρών, ενώ τα πλήρη γάλατα και γιαούρτια, τα πλήρη και τα κίτρινα τυριά συστήνεται να καταναλώνονται περιστασιακά και σε περιορισμένες ποσότητες.

Στην κατηγορία των μαγειρικών ελαίων και των συνοδευτικών σαλτσών καλό είναι να προτιμώνται το ξύδι, η μουστάρδα και η σάλτσα κέτσαπ, ενώ τα φυτικά λίπη, οι μαλακές μαργαρίνες, η μαγιονέζα και οι συνοδευτικές σάλτσες των σαλατών (salad dressings) πρέπει να επιλέγονται με μέτρο. Το βούτυρο, οι σκληρές μαργαρίνες, τα τρανς λιπαρά και τα έλαια που τα περιέχουν, το καρυδέλαιο, το λαρδί, το λίπος από μπέικον και οι συνοδευτικές σάλτσες σαλατών που παρασκευάζονται με κρόκους αβγών θα πρέπει να προτιμώνται περιστασιακά και σε περιορισμένες ποσότητες.

Στην  κατηγορία των ξηρών καρπών οι οδηγίες συνιστούν να καταναλώνονται με μέτρο, ενώ μόνο η καρύδα θα πρέπει να προτιμάται περιστασιακά και σε περιορισμένες ποσότητες.

Στην  κατηγορία των διαδικασιών μαγειρέματος τα δεδομένα συνηγορούν στο ότι πρέπει να προτιμώνται οι διαδικασίες του ελαφρού ψησίματος, του βρασίματος και του μαγειρέματος στον ατμό, ενώ το ελαφρό τηγάνισμα και το έντονο ψήσιμο θα πρέπει να προτιμώνται με μέτρο ως διαδικασίες μαγειρέματος. Το κανονικό τηγάνισμα θα πρέπει να προτιμάται περιστασιακά.

Τέλος, οι διατροφικές οδηγίες εξέτασαν τα λειτουργικά τρόφιμα και τα συμπληρώματα διατροφής που υπάρχουν διαθέσιμα για τη βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ. Στην κατηγορία των φυτοστερολών ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρατήρηση πως οι μεσογειακοί λαοί καταναλώνουν κατά μέσο όρο 500 mgr/ημέρα ενώ για να επιτευχθεί η μείωση της ολικής και της κακής χοληστερίνης κατά 7% – 10% σε ανθρώπους απαιτούνται περίπου 2000 mgr/ημέρα, δηλαδή η τετραπλάσια ποσότητα.

Φυσικά οι φυτοστερόλες δεν έχουν καμία επίδραση στα τριγλυκερίδια και δεν υπάρχουν δεδομένα που να δείχνουν πως η μέιωση της χοληστερίνης μέσω των φυτοστερολών προλαμβάνει τα καρδιαγγειακά συμβάματα. Αναμένονται επίσης επιστημονικά δεδομένα που να εγγυώνται την μακροπρόθεσμη ασφάλεια της καθημερινής χρήσης των προϊόντων που είναι εμπλουτισμένα με φυτοστερόλες. Η κατανάλωση σόγιας έχει μικρή επίδραση στη μείωση της χοληστερίνης, περίπου 3% – 5%.

Οι υδατοδιαλυτές φυτικές ίνες που προέρχονται από τις νιφάδες της βρώμης, από τη β-γλυκάνη και το ψύλλιο φαίνεται να δρουν ευεργετικά στη μείωση της ολικής και της «κακής» χοληστερίνης. Η συνιστώμενη ποσότητα κατανάλωσης των υδατοδιαλυτών φυτικών ινών φτάνει τα 5 – 15 γρ./ημέρα. Η συμπληρωματική χορήγηση ιχθυελαίων σε δόση 2-3 γρ./ημέρα φαίνεται πως μπορεί να μειώσει τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων μέχρι και 25% – 30%.

Η κόκκινη μαγιά ανεπτυγμένη σε ρύζι, ένα αρχαίο κινέζικο φάρμακο για την καρδιά, περιέχει τις μονακολίνες ως βιοενεργές ουσίες. Η κόκκινη μαγιά παρουσιάζει ένα μηχανισμό δράσης παρόμοιο με αυτό των στατινών που την κάνει να μειώνει τα επίπεδα της ολικής και της κακής χοληστερίνης. Η μακροπρόθεσμη ασφαλής χρήση αυτών των προϊόντων όμως ακόμη δεν έχει πλήρως τεκμηριωθεί και συνίσταται η συμβουλή από τον ειδικό για την πιθανή χρήση τους.

Οι καινούριες διατροφικές οδηγίες για μείωση της χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων

Codex Alimentarius: Ο έλεγχος του πληθυσμού μέσω της διατροφής έρχεται και στην Ελλάδα!

· Το παρόν νομοσχέδιο έρχεται στην Ελλάδα τον Απρίλιο!
· Θα συνοδεύεται από την απαγόρευση οικιακών καλλιεργειών!
· Θα τρώμε αυτά που θα μας ετοιμάζουν, χωρίς να γνωρίζουμε τι περιέχουν

Τα γεγονότα προχωρούν με τρομερή ταχύτητα δίχως να μας αφήνουν περιθώρια για αδράνεια. Όσο οι αλήτες τηλεκανίβαλοι, κάνουν προπαγάνδα κρατώντας μας υπνωτισμένους, κάποιοι σχεδιάζουν το μέλλον μας αθόρυβα. Στείλτε παντού το παρόν άρθρο, όσο είναι νωρίς. Το παρόν νομοσχέδιο έρχεται στην Ελλάδα τον Απρίλιο!

Εάν υπάρχει ένα εργαλείο με το οποίο μπορείς να ελέγξεις απόλυτα τον άνθρωπο, αυτό είναι η ίδια του η τροφή, το αγαθό με το οποίο εξασφαλίζει την επιβίωση του. Πίσω απ’ τον περίφημο διατροφικό κώδικα κρύβεται μια εφιαλτική πραγματικότητα. Ο κώδικας ισχύει επίσημα από το 1963 με τη σύμπραξη του οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAQ) και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), όπου και δημιουργήθηκε η επιτροπή που λειτουργεί πίσω απ’ τον κώδικα, επιτροπή η οποία υπάγεται στον Ο.Η.Ε..

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ

Η ιστορία του κώδικα alimentarius αρχίζει το 1893 στην Αυστροουγγαρία. Αιτία ήταν τα προβληματα που είχαν προκύψει κατά την εκδίκαση υποθέσεων για θέματα διατροφής και τροφίμων τα οποία έκαναν επιτακτική την ανάγκη να υπάρξει ένας κοινός κανονισμός. Ο κανονισμός αυτός, εφαρμόστηκε επιτυχώς έως το 1918, όταν διαλύθηκε η Αυστροουγγαρία.

Ο κώδικας όμως δεν ξεχάστηκε. Χρόνια αργότερα έκανε και πάλι την εμφάνισή του σε ένα εντελώς διαφορετικό πνεύμα του ελέγχου του πληθυσμού μέσα από τη διατροφή. Ιθύνων νους της νέας ιδέας ήταν ο Fritz derMeer. Πρόεδρος της εταιρίας I.G.FARBEN. Η εταιρία I.G.FARBEN κατασκεύαζε όπλα, πυρομαχικά για το ναζιστικό στρατό καθώς και ειδικό το αέριο μαζικής εξόντωσης των κρατούμενων. Ο Fritz derMeer καταδικάστηκε στη δίκη της Νυρεμβέργης για πολλαπλά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας αλλά λίγα χρόνια μετά αποφυλακίστηκε. Λίγους μήνες μετά πρότεινε την επαναφορά του κώδικα Alimentarius ως μέσο ελέγχου του πληθυσμού μέσω της τροφής. Ο ΟΗΕ με απόφαση του, το 1962 ενεργοποιεί ξανά τον κώδικα με το επιχείρημα της προστασίας των καταναλωτών. Η «φονική» εταιρία του δεν εξαφανίστηκε, αλλά διασπάστηκε σε τρεις νέες μεγάλες εταιρείες φαρμάκων: τις πολύ γνωστές Bayer, Hoechst και Basf!

Ο ΝΕΟΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ (USA: Νόμος S-510)

CODEX ALIMENTARIUS

Το θέμα δε θα ήταν φοβερό αν ο κώδικας όντως ακολουθούσε την αρχική του λογική. Ο κώδικας αναγράφει πλέον μόνο τα διατροφικά είδη που επιτρέπονται και ορίζει αυτομάτως παράνομη κάθε παρέκκλιση απ’ τα επιτρεπόμενα.

Έως και σήμερα η υιοθέτηση όλων των διατάξεων του κώδικα δεν ήταν υποχρεωτική για όλα τα κράτη. Ωστόσο, μετά και την τελευταία συνεδρίαση της επιτροπής το 2008 στην Ελβετία, όπου οι ΗΠΑ τέθηκαν επικεφαλής της επιτροπής, οι παράγραφοι για τα πολυβιταμινούχα τρόφιμα ενεργοποιήθηκαν και η εφαρμογή του κώδικα γίνεται πλέον υποχρεωτική για όλες τις χώρες του ΠΟΕ (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου).

Κάθε χώρα που θα υποδεχτεί τον κώδικα θα είναι υποχρεωμένη να μην εμποδίζει με κανένα τρόπο την ελεύθερη εισαγωγή γενετικά τροποποιημένων προϊόντων, ζώων και επικίνδυνων χημικών. Οποιαδήποτε αντίσταση στον κώδικα θα θεωρείται συγκαλυμμένη παρεμπόδιση του εμπορίου και θα έχει ως συνέπεια οικονομικές κυρώσεις για τη χώρα που θα αντιδράσει. Επίσης η χώρα εκείνη δε θα μπορεί να εισάγει ή να εξάγει κανένα προϊόν διατροφής. Στην Ελλάδα εισάγουμε το 60% της διατροφής μας. Μια αντίσταση λοιπόν στον κώδικα θα σήμαινε οικονομική καταστροφή. Λύση υπάρχει αν αξιοποιήσουμε τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις αλλά πλέον δεν υπάρχουν κίνητρα εξασφάλισης και διαβίωσης του αγρότη κι έτσι η γη ηθελημένα ερημώνει για να δοθεί μια νύχτα σε επιτηδείους.

Η Ελλάδα εκτός του ότι συμμετέχει στον ΠΟΕ , τυγχάνει να είναι μέλος της ευρωπαϊκής ένωσης, που σημαίνει ότι επίσημος διαπραγματευτής σε όλες τις συμφωνίες είναι η ευρωπαϊκή επιτροπή. Οι υπεύθυνοι στην Ελλάδα τηρούν σιγή ιχθύος. Γνωρίζουν αλλά επικαλούνται τη θέση τους και δε θέλουν να μιλήσουν (πρόεδρος ΕΦΕΤ κ.α.)

ΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΜΑΣ

Με την εφαρμογή του κώδικα, βιταμίνες A, B, C, D, ιχνοστοιχεία όπως ο ψευδάργυρος και το μαγνήσιο θα είναι παράνομα, όταν οι ποσότητές θα είναι θεραπευτικές. Ο νέος κώδικας θα απαγορεύει τη χρήση θρεπτικών ουσιών όπως βιταμίνες ή μέταλλα οι οποίες λαμβάνονται για πρόληψη ή την αντιμετώπιση κάποιας πάθησης. Αυτές οι ουσίες θα χαρακτηρίζονται ως τοξικές και δηλητήρια. Αυτό σημαίνει ότι θα απαγορεύεται ακόμη και η συνταγή γιατρού, που δίνει συμπληρώματα διατροφής ή φάρμακα με βιταμίνες, ακόμα κι αν κάποιος τα έχει πραγματικά ανάγκη.
Συγκεκριμένα η δοσολογία θα περιορίζεται μονό στο 15% της συνιστώμενης ποσότητας. Η θεραπεία θα υπάρχει με άλλα φάρμακα των εταιριών τα οποία θα κοστίζουν πολύ περισσότερο. Το ίδιο απαγορευμένες θα είναι και οι διατροφικές συμβουλές που έχουν να κάνουν με την ενίσχυση της διατροφής, μέσω της λήψης θρεπτικών ουσιών. Τα τρόφιμα θα υποβάλλονται υποχρεωτικά σε ελέγχους για τις ποσότητες που εμπεριέχουν και θα τροποποιούνται με ακτινοβολία, έτσι ώστε να αποβάλλουν οποιαδήποτε πλεονάζουσα «τοξική» ουσία. η λίστα των θρεπτικών ουσιών που θα επιτρέπονται θα είναι αρκετά περιορισμένη.

Εκτός του ότι ο κώδικας θα θέσει εκτός λίστας, σημαντικά συστατικά για την ανθρώπινη διατροφή, την ίδια στιγμή προστίθενται σ’ αυτές κάποιες επιβλαβείς ουσίες, όπως για παράδειγμα το φθόριο, το οποίο παράγεται από βιομηχανικά απόβλητα. Ήδη το 66% του νερού των ΗΠΑ φθοριώνεται.

[Το φθόριο πρωτοχρησιμοποιήθηκε στο Γκουλάγκ επειδή ανακαλύφθηκε ότι οι κρατούμενοι που έπιναν νερό με φθόριο ήταν συγκαταβατικοί κ μπορούσες έτσι εύκολα να τους ελέγξεις και να τους χειραγωγήσεις. Πλέον το συναντάμε σχεδόν σε όλες τις οδοντόκρεμες κ αρκετά κράτη πλέον φθοριώνουν το νερό].

Πέρα από τη λίστα των παράνομων «τοξικών» συστατικών των τροφών, η επιτροπή Alimentarius ανοίγει το δρόμο στα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, αλλά και ζώα που θα παράγουν την τροφή μας.

Ο νέος κώδικας προβλέπει ότι οι αγελάδες που θα παράγουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα, θα λαμβάνουν υποχρεωτικά την αυξητική ορμόνη rBGH της διαβόητης πολυεθνικής Monsato. Ήδη το αγελαδινό γάλα αποτελεί το νούμερο 1 κίνδυνο ασθενειών του πλανήτη. Κάθε ζώο που θα χρησιμοποιείται για τη διατροφή μας θα υφίσταται αγωγή με υποκλινικά αντιβιοτικά και αυξητικές ορμόνες επίσης υποχρεωτικά. Ο κώδικας απαιτεί κάθε είδους τροφής να υφίσταται επεξεργασία με ακτινοβολία εκτός κ αν καταναλώνεται ωμό και σε τοπικό επίπεδο. Ο κώδικας συμπεριλαμβάνει φυσικά και τα βιολογικά προϊόντα που πλέον βιολογικά θα θεωρούνται όταν και σε αυτά έχουν χρησιμοποιηθεί κτηνιατρικά φάρμακα, αυξητικές ορμόνες κτλ. κατά συνεπεία μάλλον οποίος θέλει θα το βαφτίζει βιολογικό.

Ακόμη και εξαιρετικά επικίνδυνα εντομοκτόνα όπως το DDT, για το οποίο στο παρελθόν είχε δημιουργηθεί σάλος όταν αποδείχτηκε η καρκινογόνα επίδρασή του, θα εισαχθούν και πάλι στο εμπόριο. Το DDT, η διελδρίνη η αλδρίνη, το εξαχλωροβενζόλιο και το camphechlor κρίθηκαν από 176 χώρες επικίνδυνα και απαγορευτήκαν το 1991 στη σύνοδο της Στοκχόλμης. Και όμως, επιστρέφουν κανονικά και με το νόμο 7 απ’ τα 9 απαγορευμένα επικίνδυνα εντομοκτόνα!!! Πολλές λειτουργίες και συστήματα ενζύμων του ανθρώπου μοιάζουν με αυτά των εντόμων, οπότε ο νοών νοητό…διαφορές παθήσεις που οφείλονται στην υποδιατροφη και στους προαναφερθέντες παράγοντες, είναι οι πλέον επικερδείς όπως ο καρκίνος, ο ζαχαρώδης διαβήτης, καρδιαγγειακές παθήσεις κ.α.

Άλλη μια ουσία που θα επιτρέπεται με το νέο κώδικα, είναι η αφλατοξίνη, καθώς επίσης και η συσσώρευσή της σε υψηλά ποσοστά στο γάλα. Η συγκεκριμένη ουσία είναι η δεύτερη πιο καρκινογόνα και συναντάται σε μουχλιασμένες ζωικές τροφές.

Είναι εύκολο να αντιληφθεί κάποιος τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω απ’ τον κώδικα. θυμίζουμε, ότι ο εμπνευστής του κώδικα ήταν ο ιδρυτής τριών πανίσχυρων σήμερα φαρμακοβιομηχανιών.

ΣΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΟΔΗΓΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΦΥΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΣΤΙΣ 1-4-2011

ο κώδικας διατροφής εδώ κ περισσότερο από 10 χρονιά επιταχύνεται κ επεκτείνεται. 185 χώρες έχουν ενσωματώσει τον κώδικα διατροφής στα νομικά τους συστήματα. στην πλήρη εφαρμογή του αν καταφέρουν να περιορίσουν τις αντιδράσεις μας, θα είναι καταστρεπτικές για την ανθρωπότητα και γενικά για τη ζωή μας. Προς το παρόν γίνονται «εμβολιασμοί» με οδηγίες προς τα κράτη, με θέσπιση νόμων που καλλιεργούν το έδαφος για την πλήρη εφαρμογή του. Ίσως απ’ το 2017 να δούμε πράματα κ θάματα. Από 1 Απριλίου 2011 μπαίνει σε εφαρμογή μια οδηγία της ευρωπαϊκής ένωσης η οποία θα εφαρμοστεί και απ’ την Αγγλία, η οποία περιλαμβάνει τα φαρμακευτικά παραδοσιακά προϊόντα φυτικής προέλευσης.

Στην Ελλάδα ψηφίστηκε από «επιτροπή», κατά τον προσφιλή τρόπο, προκειμένου να διατηρείται η ανωνυμία. Απ’ τις 1 Απριλίου 2006 και για τα επόμενα 5 χρονιά δόθηκε περιθώριο να κατοχυρωθούν φυτικά προϊόντα. Κατοχυρώθηκαν λοιπόν μόλις 183. Μονό αυτά τα προϊόντα αποτελούν εμπορεύσιμο είδος κ κατά «ναπολεόντειο» νομό το εμπόριο άλλων φυτικών προϊόντων που δεν περιλαμβάνει η λίστα είναι παράνομο, επομένως δε θα υπάρχει στα ράφια των καταστημάτων. Αν υπάρξει κατανάλωση κάποιου φυτικού προϊόντος στο σπίτι, που δεν περιλαμβάνεται στη λίστα και ως εκ τούτου δεν έχει περάσει από έλεγχο φαρμακοβιομηχανίας, ο καταναλωτής μπορεί να έχει πρόβλημα με το νόμο. Ναι, μπορεί να μηνυθεί π.χ. μια μητέρα για το τσάι που έφτιαξε στο παιδί κ αυτό έπαθε ενδεχομένως μια άσχετη αρρώστια κτλ. Επίσης η οδηγία απαγορεύει συμπληρώματα διατροφής, απαγόρευση εναλλακτικών μεθόδων θεραπείας, κλείσιμο των σχολών ομοιοπαθητικής που ως γνωστό αυτός ο τρόπος θεραπείας είναι φιλικός προς το σώμα μας κ όχι επιθετική ιατρική με παρενέργειες. Απαγόρευση βιβλίων σχετικά με τη χρήση βοτάνων και ιχνοστοιχείων κ.α.

Το φυτικά προϊόντα έχουν ελάχιστο κόστος παραγωγής καθώς είναι προϊόντα της φύσης. εφόσον όμως εμπορευτούν ως εκχύλισμα, επεξεργασία, συσκευασία κτλ από τις φαρμακευτικές εταιρίες, ανεβαίνει 1000 φορές πάνω η αξία τους. 1 στρέμμα ελληνικής αγρίας φύσεως η φαρμακευτική εταιρία υπολογίζεται ότι μπορεί να έχει κέρδος το χρόνο από 10000-20000 ?. Πρόσφατα η κυβέρνηση θέλησε να ψηφίσει νομό για τις περιοχές νατούρα οι οποίες ήδη καταλαμβάνουν το 23% της Ελλάδος όταν στα υπόλοιπα κράτη του κόσμου δεν υπερβαίνει το 4%. Αυτές οι περιοχές είναι έτοιμες να παραδοθούν προς εκμετάλλευση από φαρμακευτικές κ λοιπές εταιρίες και για τον ίδιο λόγο πρέπει να σκεφτούμε αν είναι τυχαία η απελευθέρωση του επαγγέλματος των φαρμακοποιών καθώς εμπεριέχει ορούς που τείνουν στα παραπάνω.

Αξίζει ακόμα να σημειωθούν οι ενέργειες του πρωθυπουργού μας Γ.Α.Π. που δε χάνει ευκαιρία να δίνει πρώτος το καλό παράδειγμα κ να αποδεικνύει για ποιους δουλεύει. Πριν λίγους μήνες υπέγραψε την εισαγωγή μεταλλαγμένο σπόρο πατάτας, ειδικώς για τη χωρά μας και όχι για τα κράτη της ευρωπαϊκής ένωσης. Έρευνες γνωστών έδειξαν πως ο μεταλλαγμένος αυτός σπόρος πατάτας προκαλεί γεννητικές μεταλλάξεις.

Κλείνοντας θα ήθελα να πω πως η νέα τάξη πραγμάτων τα τελευταία λίγα χρονιά προχωράει με βήματα γοργά. Κάτω απ’ το δόγμα του σοκ που υποβάλλουν τον άνθρωπο μας περιμένουν αλλαγές που δε μπορεί ο μέσος νους να συνειδητοποιήσει. Ενδεχομένως ο μέσος νους να είναι αποχαυνωμένος απ’ τον έλεγχο κ την προπαγάνδα που του ασκείται με ποικίλους τρόπους . Έτσι αδυνατούν να αντιληφθούν το βαθμό έλλειψης συνειδητότητας.
Στον «κώδικα διατροφής» ταιριάζει περισσότερο η ονομασία «κώδικας διαστροφής». Σε κάποιους θα φανούν ακραία όλα αυτά που διάβασαν. Μήπως όμως δε γνωρίζουμε την ιστορία του παρανοϊκού συλλογικού νου; Ας είμαστε λοιπόν σε εγρήγορση κ ας μοιραστούμε τις γνώσεις μας υπερασπιζόμενοι τα φυσικά δικαιώματα μας.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ

Οι καινούργιες αμερικανικές διατροφικές οδηγίες για καλύτερη υγεία

Οι διατροφικές οδηγίες στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαν να ανανεωθούν από το 2005, ενώ η πρώτη τους εκδοχή εμφανίστηκε το 1980. Έπειτα από την προσθήκη και αξιολόγηση όλων των νεότερων επιστημονικών δεδομένων έφτασε ο καιρός αυτές οι οδηγίες να ανανεωθούν. Άλλωστε, στις Ηνωμένες Πολιτείες οι διατροφικές κατευθηντήριες γραμμές ανανεώνονται, βάσει νόμου και προγραμματισμού, κάθε πέντε χρόνια και αφορούν στα άτομα ηλικίας μεγαλύτερης των δύο ετών. Στα άτομα αυτά συμπεριλαμβάνονται και όσοι διατρέχουν κίνδυνο εμφάνισης κάποιας χρόνιας εκφυλιστικής ασθένειας. Το τελικό αποτέλεσμα, που εντοπίζεται στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση (http://www.dietaryguidelines.gov/) είναι πολύ ενδιαφέρον και αξίζει να εξεταστεί με περισσότερες λεπτομέρειες.

Έτσι λοιπόν, στις 31 Ιανουαρίου 2011, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (USDA) μέσω συνέντευξης τύπου ενημέρωσε το κοινό για τις νέες διατροφικές κατευθυντήριες γραμμές.

Τα 2 βασικά μηνύματα κλειδιά τα οποία αντανακλά το κείμενο των συστάσεων είναι τα εξής:

• Διατηρείστε ισορροπία μεταξύ των θερμίδων που προσλαμβάνετε μέσω των τροφών και αυτών που καταναλώνετε μέσω της φυσικής δραστηριότητας
• Επικεντρώστε στην κατανάλωση τροφών και υγρών που έχουν υψηλή πυκνότητα σε ωφέλιμα θρεπτικά συστατικά

Μέσω του πρώτου μηνύματος κλειδιού οι οδηγίες πετυχαίνουν να συμπεριλάβουν και τη φυσική δραστηριότητα σαν αναπόσπαστο κομμάτι ενός ισορροπημένου τρόπου ζωής. Το καινοτόμο στοιχείο που φαίνεται από τις νέες διατροφικές οδηγίες, είναι πως πλέον διαμορφώνεται η τάση οι οδηγίες να μην αφορούν ολόκληρο τον πληθυσμό γενικά, αλλά να καταρτίζονται διατροφικές κατευθύνσεις για τις επιμέρους ομάδες του πληθυσμού, όπως είναι οι εγκυμονούσες και οι θηλάζουσες, τα παιδιά, οι ενήλικες και τα άτομα της τρίτης ηλικίας. Το γεγονός αυτό φαίνεται εύλογο, καθώς για καθεμία από αυτές τις πληθυσμιακές ομάδες έχουν συγκεντρωθεί πλέον αρκετά επιστημονικά δεδομένα ώστε να δικαιολογούν και ξεχωριστή τεκμηρίωση διατροφικών συστάσεων.

Ένα πρόσθετο νέο χαρακτηριστικό των διατροφικών προτάσεων είναι πως επιχειρούν πλέον να ανιχνεύσουν όχι τόσο συγκεκριμένα τρόφιμα αλλά διατροφικά πρότυπα ή αλλιώς διατροφικές συμπεριφορές που μπορεί να υιοθετήσει κάποιος και να ευεργετηθεί από αυτές.

Μερικά από τα επιμέρους καίρια μηνύματα τα οποία επιχειρείται να ‘περάσουν’ στο κοινό είναι και τα παρακάτω:

Ισορροπήστε τις θερμίδες

• Απολαμβάνοντας το φαγητό σας αλλά ταυτόχρονα τρώγοντας λιγότερο
• Αποφύγετε τις μεγάλες μερίδες και συνειδητοποιήστε τι ακριβώς σημαίνει ο όρος ‘κανονική μερίδα’ στα πλαίσια ενός ισορροπημένου διαιτολογίου
• Τρόφιμα τα οποία αξίζει να αυξήσετε την κατανάλωσή τους
• Προσπαθήστε το μισό σας πιάτο να αποτελείται από φρούτα και λαχανικά
• Επικεντρώστε στο γάλα ελεύθερο ή χαμηλών λιπαρών
• Γενικότερα, αυξήστε την κατανάλωση φρούτων, λαχανικών, δημητριακών ολικής άλεσης, γαλακτοκομικών χαμηλών λιπαρών. Προτιμήστε άπαχο κρέας και πουλερικά, αβγά, όσπρια, ξηρούς καρπούς, θαλασσινά.
• Ιδιαίτερη μνεία γίνεται σε συστατικά των τροφίμων που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για τη δημόσια υγεία όπως το κάλιο των τροφών (και ο ρόλος του στην αρτηριακή πίεση), οι φυτικές ίνες (και ο ρόλος τους στην καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος, την ομοιόσταση της χοληστερίνης και την μείωση του κινδύνου εμφάνισης ορισμένων μορφών καρκίνου), το ασβέστιο (και ο ρόλος του στην οστεοπόρωση) και τέλος η βιταμίνη D (που εκτός από τον ρόλο της στην οστεοπόρωση δίνεται έμφαση και στον αναδυόμενο ρόλο που αυτή μπορεί να παίξει στην ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος και στα αυτοάνοσα νοσήματα)

Τρόφιμα των οποίων την κατανάλωση αξίζει να μειώσετε

• Κάντε μια προσπάθεια να συγκρίνετε το περιεχόμενο σε νάτριο (αλάτι) μεταξύ φαγητών όπως οι σούπες, το ψωμί και τα ‘κρύα γεύματα’ και να επιλέξετε αυτά με την μικρότερη περιεκτικότητα
• Επικεντρώστε στην κατανάλωση φυσικού νερού αντί για αναψυκτικά που περιέχουν ζάχαρη
• Διάφορα άλλα τρόφιμα που χρήζουν προσοχής και μειωμένης κατανάλωσης είναι το στέρεο λίπος, τα προστιθέμενα σάκχαρα στις τροφές, η χοληστερίνη των τροφών, τα επεξεργασμένα δημητριακά και για ορισμένους το αλκοόλ
• Συνδυάστε όλες τις προηγούμενες συμβουλές προκειμένου να υιοθετήσετε ένα υγιεινότερο διατροφικό πρότυπο. Στο σημείο αυτό γίνεται αναφορά σε δύο διατροφικά πρότυπα: α) στη διατροφή τύπου DASH (πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, κάλιο και γαλακτοκομικά χαμηλών λιπαρών) και β) στο διατροφικό πρότυπο του USDA
• Προσπαθήστε να κάνετε υγιεινότερες επιλογές συνειδητοποιώντας α) πως το περιβάλλον στο οποίο ζείτε επηρεάζει τις επιλογές σας και β) όλες οι εμπλεκόμενες κοινωνικές δομές μπορούν να παίξουν καίριο ρόλο στη διαμόρφωση υγιεινότερων συμπεριφορών στους πολίτες

Στην ιστοσελίδα του USDA εκτός από τη γνωστή πλέον σε όλους ‘πυραμίδα της διατροφής’ εμφανίζεται και ένα νέο διαδραστικό ψηφιακό εργαλείο με το όνομα FoodPedia (http://www.myfoodapedia.gov/Default.aspx) . Αν κάποιος ήθελε να μεταφράσει τον όρο στα ελληνικά θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον όρο: ‘Η ψηφιακή εγκυκλοπαίδεια (Βικιπαίδεια) των τροφίμων’. Το εργαλείο αυτό φέρνει στο κοινό μια καινοτομία με έναν πολύ προσιτό τρόπο. Επιτρέπει την επιλογή οποιοδήποτε τροφίμου από τη βάση δεδομένων και την ανάλυσή του σε θρεπτικά συστατικά. Επιπρόσθετα κάποιος μπορεί να επιλέξει δύο τρόφιμα της αρεσκείας του στην ποσότητα που αυτός θα επιλέξει και να συγκρίνει τα θρεπτικά συστατικά που περιέχονται σε αυτά. Ταυτόχρονα με τη σύγκριση των τροφίμων ο καταναλωτής λαμβάνει πληροφορίες για τις ενδεικτικές ανάγκες σε μερίδες τροφίμου ανά κατηγορία για μια μέση τυπική διατροφή των 2.000 θερμίδων. Με αυτό τον τρόπο σχηματίζει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για την ουσιαστική έννοια της σύγκρισης του περιεχομένου των τροφίμων μέσα στο πλάισιο των διατροφικών του αναγκών.

Ένα άλλο ενδιαφέρον διαδραστικό εργαλείο που εμφανίζεται είναι και ο Άτλας Διατροφικού Περιβάλλοντος (http://www.ers.usda.gov/FoodAtlas/). Το εργαλείο δίνει με πολύ εύληπτο τρόπο τη γεωστατιστική εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών σε σχέση με τις διατροφικές επιλογές ανά πολιτεία, την κατάσταση υγείας ανά πολιτεία, το είδος των καταστημάτων που πωλούν τρόφιμα ανά πολιτεία, ακόμα και τις τιμές και τους φόρους των διάφορων τροφίμων ανά πολιτεία. Αν κάποιος αφιερώσει μέρος του ελεύθερού του χρόνου για να αξιολογήσει τα στοιχεία που παρέχονται με αυτόν τον θαυμάσιο τρόπο μπορεί να εξάγει πολύ χρήσιμα συμπεράσματα. Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα είχε να αναπτυχθούν παρόμοια εργαλεία για κάθε χώρα στον κόσμο, ώστε ο κάθε καταναλώτης να έχει ανά πάσα στιγμή στην οθόνη του υπολογιστή του τη συνολική εικόνα υγείας, διατροφικών επιλογών που παρέχονται και διατροφικών επιλογών που πραγματοποιούνται στην πράξη. Είναι επίσης αυτού του είδους τα εργαλεία που τελικά βοηθούν τον καθένα από εμάς να λάβει σημαντικές αποφάσεις τόσο για τον ίδιο όσο και για την οικογένειά του.

Ο στόχος των οδηγιών αυτών είναι να προάγουν την υγεία αλλά ταυτόχρονα να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης των χρόνιων ασθενειών. Αποτελούν μια πολύ χρηστική ομάδα εργαλείων για τον ειδικό που καλείται καθημερινά να συμβουλεύσει τον έφηβο, τον γονέα (μελλοντικό ή μη), τον ασθενή να κάνει σωστότερες διατροφικές επιλογές. Ιδιαίτερα σε ένα περιβάλλον επισιτιστικής κρίσης με τις τιμές των τροφίμων να ‘εκτοξεύονται’, οι επιλογές αυτές αποκτούν βαρύνουσα σημασία και μας αφορούν όλους. Ευχή αποτελεί κάποια στιγμή και η Ελλάδα, η πατρίδα της μεσογειακής διατροφής, μέσω του Υπουργείου Διατροφής και Αθλητισμού να καταφέρει να ανανεώσει τις δικές της διατροφικές οδηγίες.

Ευρώπη και παχυσαρκία: τι δείχνουν οι αριθμοί της τελευταίας εικοσαετίας για τους ενήλικες

Η αύξηση του υπέρβαρου και της  παχυσαρκίας στον Ευρωπαϊκό ενήλικο  πληθυσμό είναι άκρως ανησυχητική. Χαρακτηριστικό είναι πως όταν ξεπεραστεί το όριο του υπέρβαρου των ενηλίκων η θνησιμότητα αυξάνει απότομα. Τα νούμερα είναι αποκαλυπτικά: περισσότεροι από το 50% των ευρωπαίων είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Οι χώρες με τα χαμηλότερα, αλλά συνεχώς αυξανόμενα, ποσοστά είναι η Γαλλία, η Ιταλία και η Ελβετία.

Οι  αριθμοί αλλάζουν όταν μελετηθεί μόνο η παχυσαρκία χωρίς την συμπερίληψη του υπέρβαρου. Στην Ρουμανία, την Ιταλία και την Ελβετία το ποσοστό παχυσαρκίας κυμαίνεται κάτω από το 10% του πληθυσμού ενώ σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιρλανδία, η Ισλανδία και η Μάλτα το ποσοστό των παχύσαρκων ξεπερνά το 20%. Η Ευρωπαϊκή ένωση κατά μέσο όρο εμφανίζει ποσοστό παχυσαρκίας 15,5%.

Οι  διαφοροποιήσεις των ποσοστών ανάμεσα  σε άντρες και γυναίκες είναι μικρές. Τα ποσοστά και των δύο κυμαίνονται  γύρω στο 15% κατά μέσο όρο. Επιπρόσθετα φαίνεται πως στη Νορβηγία, την Ιταλία και τη Μάλτα οι άντρες είναι πιο παχύσαρκοι από τις γυναίκες ενώ οι τελευταίες αποδεικνύονται πιο παχύσαρκες από τους άντρες σε χώρες όπως η Τουρκία, η Ολλανδία και η Λιθουανία.

Οι  παραπάνω παρατηρήσεις κατέδειξαν τελικά πως στην Ευρώπη τα ποσοστά εμφάνισης παχυσαρκίας έχουν διπλασιαστεί τα τελευταία 20 χρόνια. Αξιοσημείωτο είναι πως σε ορισμένες χώρες όπως η Ολλανδία και το Ηνωμένο βασίλειο τα ποσοστά αυξήθηκαν περισσότερο από 2 φορές. Αυτή η αύξηση της συχνότητας της παχυσαρκίας επηρέασε όλους τους πολίτες κάθε χώρας ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, φυλής, εισοδήματος και κοινωνικού επιπέδου.

Η παχυσαρκία τείνει να εμφανίζεται συχνότερα  σε μη ευνοημένες κοινωνικο-οικονομικά ομάδες και η παρατήρηση αυτή είναι  ιδιαίτερα ισχυρή στις γυναίκες. Το στοιχείο που φαίνεται να δρα ανασταλτικά στην εμφάνιση παχυσαρκίας είναι τα χρόνια που επενδύει κάποιος στη μόρφωση, καθώς παρατηρήθηκε πως τα πιο μορφωμένα άτομα παρουσίαζαν χαμηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας. Οι γυναίκες ήταν ξανά αυτές στις οποίες η συσχέτιση αυτή ήταν ισχυρότερη. Παράγοντες οι οποίοι θεωρήθηκαν πως συμβάλλουν στην αύξηση του φαινομένου είναι 1) ο μεγαλύτερος χρόνος που αφιερώνουν οι ευρωπαίοι στην καθιστική ζωή ή γενικότερα στη μη-ενεργό σωματικά ζωή και 2) η πτωτική τάση των πραγματικών τιμών του φαγητού.

Στους επιστήμονες υγείας είναι γνωστό πως η παχυσαρκία αποτελεί νόσο που  προκαλεί την εμφάνιση διάφορων άλλων  ασθενειών όπως σακχαρώδη διαβήτη, καρδιαγγειακή νόσο, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, υπνική άπνοια, αναπνευστικές παθήσεις (άσθμα), μυοσκελετικές παθήσεις (αρθρίτιδα) και μερικές μορφές καρκίνου (π.χ. καρκίνος του μαστού).

Υπάρχει μια υστέρηση χρόνου μεταξύ της εμφάνισης της παχυσαρκίας και της εμφάνισης κάποιας από αυτές τις ασθένειες. Αυτή είναι συνήθως και η αιτία εφησυχασμού των παχύσαρκων ασθενών και της θεώρησης πως το πρόβλημά τους αφορά μόνο το υπερβάλλον βάρος και την αισθητική εμφάνιση. Ταυτόχρονα όμως είναι αυτή η ίδια αιτία που προκαλεί ετεροχρονισμένα την εμφάνιση του επιπρόσθετου κόστους στο εκάστοτε σύστημα υγείας.

Για παράδειγμα, η αύξηση του ποσοστού παχυσαρκίας τα τελευταία 20 χρόνια θα έχει ως αποτέλεσμα το σχετιζόμενο με αυτή κόστος στο Ηνωμένο βασίλειο να είναι αυξημένο κατά 70% το 2015 και 2,4 φορές υψηλότερο το 2025.

Όλα τα παραπάνω στοιχεία αποδεικνύουν αυτό που όλοι μας φοβόμαστε: το πρόβλημα παραμένει και επιδεινώνεται. Ο σχεδιασμός ενός συντεταγμένου σχεδίου αντιμετώπισης και πρόληψης της ενήλικης και κυρίως της παιδικής παχυσαρκίας μέσα σε ένα τόσο καταθλιπτικό και παχυσαρκογόνο περιβάλλον σαν αυτό που εγκαθίσταται με τη νέα οικονομική συγκυρία πρέπει να αποτελεί έμπρακτη προτεραιότητα για κάθε κυβέρνηση. Ανεξαρτήτως κόστους.